Belga

 Το παρακάτω απο τον Πεπε για το κλασσικο Βελγικο τσιγάρο Belga:

Τα Belga είναι παραδοσιακά βελγικά τσιγάρα. Το πακέτο γράφει «Τα Belga σας: μια παραδοσιακή βελγική συνταγή για πλούσια και φυσική γεύση». Κατασκευάζονται (τι έκπληξη!) από την ΒΑΤ.
Είναι στο μέγεθος που είχαν τα παλιά Ζιτάν φίλτρο, ή, για όποιον τα θυμάται, τα Άσσος Club 25: μήκος όσο ένα δικό μας άφιλτρο, πάχος κατά τι μεγαλύτερο από του στάνταρ τσιγάρου, κοντό φιλτράκι.
Δεν ξέρω κατά πόσον η συνταγή της ΒΑΤ είναι όντως η αυθεντική βέλγικη, πάντως είναι βέβαιον ότι έχουν χαρακτηριστική γεύση που δεν έχω ξανασυναντήσει. Το χαρμάνι, όπως βλέπω από την άκρη του σβηστού τσιγάρου, περιλαμβάνει ξανθά και καστανά καπνά. Η γεύση, πράγματι πλούσια, είναι ωστόσο πιο ήπια και στρογγυλή από άλλων παραδοσιακών τσιγάρων από διάφορες χώρες (εκτός από ελληνικά, ξέρω τα γαλλικά -Γκολουάζ, Ζιτάν- και τα γερμανικά -Rothhandle κλπ.-, και όλα τους είναι πιο έντονα). Δεν είναι εύκολο να την περιγράψω. Ίσως θυμίζει απόμακρα κάτι σαν αρωματικά βότανα μέσα σε αλμυρές τροφές. Είναι παχιά και κρεμώδης. Προσωπικά δε μ' ενθουσίασε. Πιστεύω ωστόσο ότι πρέπει να είναι αρκετά καλής ποιότητας καπνά και αρκετά καθαρά.
Με εκνευρίσαν (όπως πάντα) οι τρύπες στο φίλτρο. Μερικές φορές, άμα δε βαριόμουν, έκοβα το κολλώδες μέρος από ένα τσιγαρόχαρτο στριφτού και τις έφραζα μ' αυτό. Τότε το τσιγάρο γίνεται πολύ βαρύ. Κόβοντας εντελώς το φίλτρο γίνεται απλησίαστο.
Οι τελευταίες αρκετές ρουφηξιές (τουλάχιστον 1 εκ. από το φίλτρο) δεν είναι καλές: το τσιγάρο βράζει και η γεύση γίνεται αηδία.
Πιστεύω ότι για να έχει κανείς πιο ολοκληρωμένη άποψη πρέπει να δοκιμάσει κι άλλα τσιγάρα του ίδιου τύπου, πράγμα που δεν έκανα. Είδα κάπου τα Σεν Μισέλ, άφιλτρα που (νομίζω) είναι επίσης παραδοσιακά βέλγικα, αλλά την πρώτη φορά δεν τα πήρα, γιατί έψαχνα διάφορα άλλα που μ' ενδιέφεραν περισσότερο, και μετά δεν τα ξαναβρήκα πουθενά. Έτσι δεν έχω μέτρο σύγκρισης.
Περιεκτικότητες: 10 και 0,8. Τιμή 6ε το πακέτο των 25 (γενικώς τα τσιγάρα είναι πολύ ακριβά, ενώ οι καπνοί μισή τιμή από τους δικούς μας).

George Karelias and Sons Soft

    
Νεα αρκετα ενδιαφερουσα κυκλοφορια τα George Karelias σε συσκευασια μαλακου πακετου. Εξωτερικα ενα καλαισθητο πακετο,παρομοιο σχεδιο με αυτο της αφιλτρης Χρυσης Κασετινας και του καπνου,δυστυχως χωρις τα κρεμ-καφε χρωματα στα πλάγια.
   Διαβασα πολλα σχόλια για το προιον αυτο,αλλοι λενε πως ειναι αντιγραφη της κασετινας,αλλοι πως μοιαζει με τον  καπνο στριφτου και παραπονιουνται πως τους μυριζει καρύδα ή μελι. Προσωπικα η μυτη μου δεν επιασε κανενα ενοχλητικο αρωμα.Ως τσιγαρο ειναι εξαιρετικα ευκολοκαπνιστο,μπορει να το καπνισει ο καθε καπνιστης όποια και αν ειναι τα γουστα του χωρις να δυσανασχετησει,καλο τραβηγμα,σωστη καυση,μετριο βαρος και King Size μεγεθος αντι για το κοντό των κασετινων,εμφανως καλα καπνα Virginia μαλλον με μικροποσοτητες Burley ή ανατολικων,ανταγωνιστικη τιμη στα 3,50 Ευρω. Ως μειονεκτημα πάντως θεωρω την ελλειψη χαρακτηρα.Δεν υπαρχει καποια  γευση-σημα κατατεθεν,ειναι ενα τσιγαρο χωρις εντονη προσωπικοτητα,αλλα σε τελικη αναλυση και τα Marlboro το πιο επιτυχημενο σημα διεθνως κατι τετοιο είναι.Δεν εχω καμια αμφιβολία πως και τα G.Karelias θα σημειωσουν εμπορικη επιτυχια.
  Ως αποτιμηση,εχουμε ενα δικαιο προιον με καλη σχεση ποιοτητας τιμης.Μου αρεσε αρκετα. 7-7.5 στα 10.
 Kυκλοφορει και σε Light εκδοχη,σε μπλε πακετακι.Δεν εχω αποψη για αυτη.

Meine Sorte

 

Προιον της JTI εισαγομενο απο την Αυστρια,ειχα να το καπνισω απο την δεκαετια του 90 και το ξαναθυμηθηκα προσφατα μετα απο θετικα σχολια αναγνωστων.Η εντυπωση που ειχα κρατησει στο μυαλο μου ήταν καλουτσικη,ενα αξιοπρεπες Light τσιγαρο.Το κατοσταρι ηταν με ασπρο φιλτρο και αισθητα καλυτερο του κανονικου,δυστυχως δεν καταφερα να το βρω.Ετσι πηρα το κλασσικο King Size μεγεθος.
   Πολλα αλλαξαν απο το παρελθον,το ονομα δεν ειναι πλεον Milde Sorte,το πακετο ειναι διαφορετικο,η Austria Tabak δεν υπαρχει.Η νικοτινη ανεβηκε απο 0,5 σε 0,6 και ενα τεραστιο διπλο χαρτακι βλακωδως βρησκεται πανω απο το φιλτρο,πραγμα που περιοριζει το τσιγαρο σε δυο τζουρες.
   Δεν συμφωνω με τα καλα σχολιο,καπνα μετριας ποιοτητας,αρκετα πικαντικα και καθολου φυσικα με βαρος εντυπωσιακο για light τσιγαρο,αλλα ως εκει. Η τιμη του, 3.80 σημερα 12/11/2012 ειναι γελοιοδως υψηλη,για ενα προιον που δεν ειναι κατι καλυτερο απο τον Assos Gold,τα Karelia Blue ακομα και τα GR blue.Δεν νομιζω πως αξιζει πανω απο 3,20
 Λιγα πραγματα,δεν θα το ξαναγοραζα 5 στα 10

Τα δεκα καλυτερα τσιγαρα στην Ελλαδα

 Νομιζω ηρθε ο καιρος να κάνουμε το top-10!Πολυ ρωτατε και ξαναρωτατε ποια τα καλυτερα τσιγαρα.Κατοπιν ωριμης σκεψης επελεξα τα παρακατω δεκα. Μην παρετε πολυ δεσμευτικα την σειρα καταταξης,τα δεδομενα αλλαζουν συνεχεια.Οπως θα δειτε,το top-10 δεν συμβαδιζει απολυτα με τις τσιγαροκριτικες και τις βαθμολογιες( ειναι ενδεικτικες απλα) που εχω βαλει στο παρελθον,αφου πολλα εχουν αλλαξει. Παραδειγμα,αν εγραφα την λιστα δυο-τρια χρονια πριν,σιγουρα θα ηταν σχεδον στην κορυφη,μαλλον θεση 2,το Σαντε Φιλτρο κασετινα,που σημερα απουσιαζει,σιγουρα θα υπηρχε το Lucky Strike και σιγουρα δεν θα υπηρχε το Καρελια Φιλτρο.
  Να γινει κατανοητο πως παντα υπολογιζουμε και τον παραγοντα τιμη σε σχεση με το προιον.Πάμε:

1)George Karelias Excellence
2)Davidoff Gold και Classic
3)Silk Cut μώβ
4)Camel Filters + Natural
5)Prince Rich Taste
6)Dunhill King Size
7)Assos Φιλτρο Κασετινα
8)Muratti Ambassador
9)Καρελια Φιλτρο
10)BF Red

  Ποιο το δικο σας top-10?Γραψτε το στα σχολια.

ΑΝΑΝΕΩΣΗ 29/12/2014
1)GEORGE KARELIAS EXCELLENCE
2)Peter Stuyvesant Red(μαλακο)
3)DUNHILL INTERNATIONAL& SWISS BLEND
4) DAVIDOFF GOLD
5)SENATOR - 20 PERFECTIONS
6)ASSOS ΆΦΙΛΤΡΟ
7) CAMEL NATURAL
8) MURATTI AMBASSADOR
9) ΚΑΡΕΛΙΑ ΦΙΛΤΡΟ
10) ROTHMANS INTERNATIONAL & KING SIZE

Davidoff ID

  


Επιτελους το μπλοκ ξεσκουριαζει λόγο μια νεας κυκλοφοριας! Αρχικα θελω να συγχαρω την imperial tobacco,που παρα τα ασχημα οικονομικα δεδομενα επέλεξε να ριξει στην αγορα,όχι ενα ακομα χαμηλου κόστους αχυρο,ούτε ενα νεο καπνο στριφτου,αλλα ενα νεο premium τσιγαρο,το οποιο ειναι το πρωτο που κυκλοφορει στην Ελλαδα μετα απο ..... 3 χρόνια,αν εξαιρεσουμε τα τσιγαρα που μετατρεπονται απο κανονικά σε μέντα!Ελπιζω να παει καλα το προιόν αυτο,μήπως και δουμε και κάτι ακομα που θα μας κινησει το ενδιαφερον να βγαινει και απο τις ανταγωνιστριες εταιρειες. Ξερω πως οι καιροι ειναι πολυ ζορικοι,περιπου εφιαλτικοι,αλλα τα ωραια πραγματα ειναι που κανουν την ζωη τελικα ωραια,οποτε ας τα απολαμβανουμε,στο μετρο των δυνατοτητων μας,εστω και με το σταγονομετρο. Τερμα οι φλυαριες,ας μιλησουμε τωρα για αυτο το νεο Davidoff ID
   Καταρχας το πρωτοποριακο του πακετου υποτιθεται πως ειναι το γεγονος πως αν βγαλεις την κάτω ζελατινα του,εμφανιζεται διαφορετικο σχεδιο κάθε φορα.Προσωπικα βρισκω το design παιδαριωδες και ατοπο αφου δεν υποστηριζει το αριστοκρατικο προφιλ που υποτιθεται πως πρεπει να εχει ενα brand name σαν τα Davidoff.Αυτα βεβαια δεν με αφορουν ιδιαιτερα,οποτε προχωραμε στο περιεχομενο,αυτο και μόνο αλλωστε μετράει.Το τσιγαρο ειναι μεγεθους King Size με την διαφορα πως το φίλτρο ειναι τόσο μεγάλο όσο στο κανονικο,σχεδον κατοσταρι Daviddoff,πράγμα που σημαινει πως δεν απευθυνεται σε καπνιστες που τραβανε δυνατες ρουφηξιες γιατι θα το τελειωσουν μεσα σε δυο λεπτα. Το χαρμανι ειναι ενα ουδετερο και απάλο American Blend σιγουρα καλης ποιοτητας,χωρις τα ιδιαιτερα αρωματα του παραδοσιακου Davidoff που σε πολλους φαινονται ενοχλητικα.Δεν μπορω να περιγραψω ιδιαιτερα την γευση,αφου μαλλον τα εντονα καπνα απουσιαζουν και δεν υπαρχει κατι πολυπλοκο,απλα καλος καπνος. Οι αναλογίες ειναι στο 0,8 και 10. ΟΚ αρκετα ευχαριστο τσιγαρο,σιγουρα δεν μετανοιωνεις για τα 3,70 που ξοδεψες(τόσο κοστιζει σημερα που γραφω αυτην την αναρτηση),αλλα τουλαχιστον για εμενα δεν ειναι κάτι το τοσο ιδιαιτερο που θα με κανει να το κρατησω για μάρκα μου.
   Βαθμολογια 6,5 στα 10 με την επιφυλαξη πως ισος το αδικω,γιατι το καπνιζα ταυτοχρονα με George Karelias Excellence.

22 αφιλτρο

 Και ναι,υπαρχει! Το παρακατω είναι απο τον Βασιλη και το αναδημοσιευω ξεχωριστα.Την φωτογραφια την έστειλε ο Πέπε και τον ευχαριστώ.

Επιτέλους το 22 Άφιλτρο είναι στα χέρια μου!!!
Πληροφοριακά αναφέρω ότι το περίπτερο είναι στη Νέα Σμύρνη στη γωνία των οδών Παλαιολόγου και ομήρου. Πήρα μόνο ένα πακέτο και η κούτα βρίσκεται στο περίπτερο. Ορμάτε διότι αξίζει να το δοκιμάσετε. Τιμή 3 ευρώ, πίσσα 10mg, νικοτίνη 0,5mg και μονοξείδιο 8mg.

Ήταν η πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια που αισθάνθηκα ότι υπάρχει ακόμα ένα τσιγάρο και ένα πακέτο που με συνδέει με τη δεκαετία του '60! Και εξηγούμαι αμέσως.

Το πακέτο γράφει στα Ελληνικά "είκοσι δύο" με καλλιγραφικά γράμματα, γράφει "Χωρίς φίλτρο" και ακόμα γράφει το κλασικό που έγραφαν όλες οι μάρκες περασμένων δεκαετιών, δηλαδή "ΥΠΕΡΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ"!!!! Πλέον όμως δεν γράφει "ΑΘΗΝΑΙ" αλλά "ΘΗΒΑ". Εξαιρετικά όμορφο πακέτο με κυριάρχο χρώμα το λευκό και μέσα χρυσόχαρτο όπως όλα τα 22 μαλακά.

Πάμε στο τσιγάρο. Μιλάμε για υπέροχη κατάσταση! Ανοίγεις το πακέτο και σε παίρνει το άρωμα του καθαρού Ελληνικού καπνού χωρίς πρόσθετα αρώματα και χημικά. Μεγάλο άφιλτρο τσιγάρο KING SIZE με πολύ καλής ποιότητας τσιγαρόχαρτο, βραδύκαυστο και με σωστή ποσότητα καπνού για να τραβάει εύκολα και όχι όσο δύσκολα τραβάνε τα πλακέ άφιλτρα.

Η αίσθηση στην πρώτη ρουφηξιά είναι τόσο απαλή στο λαιμό που σχεδόν δεν καταλαβαίνεις ότι τράβηξες τζούρα από άφιλτρο Ελληνικό βαρύ τσιγάρο. Η γεύση του είναι κλασική για όσους ξέρους από παραδοσιακά Ελληνικά τσιγάρα. Αφήνει στο τέλος μία πικρούτσικη γεύση αλλά τα Ελληνικά καπνά έχουν τόσο ωραία αίσθηση στο στόμα όταν τα καπνίζεις που η πικρίλα στο τέλος είναι ασήμαντη!

Άσε το υπέροχο άρωμα που μυρίζει το σπίτι όταν καίγεται το τσιγάρο. Έχει αυτή τη χαρακτηριστική γλυκιά οσμή που αφήνουν τα παραδοσιακά Ελληνικά καπνά Ανατολικού τύπου.

Δεν έχω να γράψω κάτι άλλο. Είναι ένα τσιγάρο που αν η εταιρία το έσπρωχνε θα πήγαινε καλά εμπορικά στους οπαδούς των άφιλτρων τσιγάρων. Όμως φταίει και η εταιρία που πάει κατά διαβόλου διότι δεν προωθεί σωστά τα καλά της προϊόντα. Αμάν κάναμε μέχρι να το βρούμε το 22 το σκέτο κι εγώ νόμιζα ότι 20 χρόνια τώρα, δεν κυκλοφορεί. Έλεος!!!

Δοκιμάστε το. Διεύθυνση σας έγραψα στην αρχή. Αξίζει. Νομίζω ότι θα βαθμολογήσω για πρώτη φορά.

8/10

Βασίλης

Nat Sherman Cigarettellos

 Aπο τον φιλο του blog Πέπε,ελαβα την παρακατω τσιγαροκριτικη για τα Nat Sherman Cigarettellos.Την δημοσιευω αυτουσια:

Nat Sherman Cigaretellos

Ο Νατ Σέρμαν, και οι απόγονοί του που κρατάνε σήμερα την εταιρεία, ασχολούνται με την κατασκευή των καλύτερων τσιγάρων στον κόσμο. Φυσικά «το» καλύτερο στον κόσμο είναι πολύ σχετική έννοια· τον ίδιο τίτλο άλλωστε διεκδικούν επαξίως κι άλλες εταιρείες. Πάντως προσωπικά μπορώ να καταθέσω ότι οι απόγονοι του Νατ Σέρμαν έχουν βγάλει τα καλύτερα τσιγάρα που έχω καπνίσει.

Όπως συμβαίνει συχνά με τα είδη υπερπολυτελείας, δεν ακολουθούν τα καθιερωμένα στάνταρ κατηγοριοποίησης. Έτσι το Nat Sherman Cigaretello δεν είναι ούτε κλασικό άφιλτρο, ούτε κιγκσάιζ, ούτε κατοστάρι· είναι ένα τσιγάρο με δικό του μέγεθος, που η εταιρεία ονομάζει queen size: χωρίς φίλτρο, μήκος 101 χιλιοστά, πάχος μια ιδέα μικρότερο από το κλασικό αλλά όχι σλιμ.

Η ονομασία cigaretello, δηλαδή κάτι που είναι μεταξύ cigarette (τσιγάρου) και cigarillo (πουρακίου), είναι πολύ εύστοχη. Τυπικά είναι βέβαια τσιγάρο· όμως η διαδικασία του καπνίσματός του παραπέμπει αρκετά σε πουράκι. Είναι ένα μακράς διάρκειας κάπνισμα, που μπορεί να φτάσει από μίνιμουμ 11-12 λεπτά αν καπνίζεις μανιωδώς, κατά μέσον όρο γύρω στα 15 με νορμάλ ρυθμούς, μέχρι και 20 λεπτά πιο χαλαρά, με την ποιότητα της γεύσης να εξελίσσεται καθ’ οδόν. Και η ίδια η γεύση παραπέμπει σε πούρο· πιθανόν να περιέχει (και;) καπνά πούρου, αλλά δεν είμαι σε θέση να το βεβαιώσω. Το πακέτο δεν αναφέρει κάτι σχετικά. Και βέβαια η παραπομπή σε πουράκι ενισχύεται και από την εμφάνιση, με το σκούρο καφέ τσιγαρόχαρτο, όπου η μάρκα είναι τυπωμένη με αχνά ασημένια γράμματα που δε φαίνονται αν δεν τα ψάξεις.

Είναι αναμφισβήτητα βαρύ, αλλά ούτε κατά διάνοιαν στούκας. Ολοστρόγγυλη, μεστή γεύση, ελαφρώς γλυκειά, που σέβεται πιστεύω ακόμη και τα λαιμά των πιο λάιτ καπνιστών (το δοκίμασε και φίλος που δεν καπνίζει ολωσδιόλου και δεν είχε πρόβλημα). Καταπληκτικό άρωμα που γεμίζει το χώρο δημιουργώντας ατμόσφαιρα ήρεμης πολυτέλειας. Θεωρώ ότι η ιδανική στιγμή να καπνιστεί είναι μετά από ένα καλό δείπνο, αφού έχουμε σηκωθεί από το τραπέζι και έχουμε μεταφερθεί στο σαλόνι για τον καφέ ή το κονιάκ. Δείπνο και όχι γεύμα, γιατί μόνο το βράδυ η ροή του χρόνου ευνοεί τέτοιες απολαύσεις. Του αξίζει οπωσδήποτε να καπνιστεί σε καθαρό τασάκι. Τώρα θα μου πεις, τι αμπελοφιλοσοφίες είναι αυτές; Κι όμως, αυτό το τσιγάρο σού επιβάλλει τον σεβασμό.

Είναι λίγο λυπηρή η στιγμή που πρέπει να το σβήσεις. Στραπατσάροντας τη γόπα και την τελευταία κάφτρα κάνεις μια βάρβαρη κίνηση, και θ’ ακούσεις τη γόπα να παραπονείται με άσχημους καπνούς και με αντίσταση στο ζούπηγμα. Είναι πολύ προτιμότερο να έχεις μια «σβήστρα» μες στο τασάκι (ένα στενό δαχτυλίδι όπου χώνεις το τσιγάρο και σβήνει ήρεμα από έλειψη αέρα). Αλλιώς, μπορείς απλώς να το αφήσεις και θα σβήσει μόνο του.

Το σκούρο καφέ χαρτί είναι γλυκό, μάλλον με γλυκόρριζα σαν τα πορτοκαλιά Ρίζλα. Εφόσον είναι συνηθισμένος κανείς στα άφιλτρα και δεν τα σαλιώνει περισσότερο απ’ όσο χρειάζεται, αυτή η γλυκάδα (πιθανώς όχι ευχάριστη σε όλους) μπορεί να περάσει εντελώς απαρατήρητη. Υποψιάζομαι ότι την επέλεξαν όχι για να γλύφεσαι και να γλυκαίνεσαι, σαν να χρειαζόταν κι ένα ζαχαρωτό μαζί με το τσιγάρο, αλλά γιατί έχει κάποιου είδους συμβολή στη συνολική γεύση του καπνού που εισπνέεις.

Ο καπνός είναι πυκνός, τόσο που το τσιγάρο είναι σκληρό σχεδόν σαν ένα μολύβι. Η «smokability» (καπνισιμότητα) φτάνει σε επίπεδα που πραγματικά τα θεωρώ αδιανόητα.  Τραβάς πολύ, η κάφτρα δεν παραμεγαλώνει· τραβάς λίγο, δε σβήνει· δεν τραβάς καθόλου, παραμένει αναμμένο χωρίς να σώνεται και να το καπνίζει ο αέρας. Τίποτε δε διαταράσσει την ομαλή καύση. Μόνο μια φορά μέσα στο πακέτο έτυχα και σε μια μικροανωμαλία −έπεσα σε «πέτρα» και η κάφτρα άρχισε να πετάει κάτι εξαμβλώματα−, αλλά δεν το κάνω θέμα. Μισό λεπτό από τα 15-20 που κάπνισα ήταν προβληματικό. Στη γη είμαστε, όχι στον παράδεισο.

Αν κάποιος μετά από τόση ώρα καπνίσματος βαρεθεί και δε θέλει να το τελειώσει, ας το πετάξει. Κρίμα μεν, αλλά ένα τέτοιο κάπνισμα σημαίνει ότι θες να προσφέρεις στον εαυτό σου (ή να σου προσφέρει κάποιος) μερικές στιγμές τόσο αριστοκρατικής πολυτέλειας που και η σπατάλη είναι θεμιτή.

Δεν καπνίζεις εύκολα δεύτερο και σίγουρα όχι τρίτο μέσα στην ίδια βραδιά. Αυτό είναι λίγο πρόβλημα, γιατί αν τα τσιγάρα μείνουν πολλές μέρες στο ανοιχτό πακέτο φοβάμαι ότι θα χαλάσουν. Θα πρότεινα να περιμένει κανείς να ανοίξει το πακέτο τη μέρα που θα βρεθεί σ’ ένα τέτοιο δείπνο, να κεράσει όλη την παρέα από ένα ή δύο τσιγάρα, και όσα περισσέψουν να τα καπνίσει μέσα στις επόμενες μέρες, ανά ένα ή ανά δύο όποια στιγμή φαίνεται πιο κατάλληλη (απογευματινός καφές, βραδινό ποτό).

Πακέτο κασετίνα, μ’ ένα ντιζάιν που για να πω την αμαρτία μου δε βρίσκω να συμφωνεί και πολύ με την όλη πολυτέλεια του πράγματος. Μου θυμίζει −και ίσως είναι− λιθογραφία από την εποχή που η μονοχρωμία, η διχρωμία, η τριχρωμία και η τετραχρωμία είχαν σημαντική διαφορά στο κόστος. Τα τσιγάρα κάθονται πλαγιαστά, αντίθετα από την κλασική διάταξη της κασετίνας και όλων γενικά των πακέτων. Δεν υπάρχει νεκροτάμπελο, μόνο μια διακριτική προειδοποίηση υγείας, όμορφη και πολιτισμένη (αναπάντεχο από την κοιτίδα της ανελευθερίας, τις ΗΠΑ!). Επίσης δεν αναγράφονται περιεκτικότητες σε πίσσα κλπ., πράγμα που αντίθετα από το νεκροτάμπελο δε θα μ’ ενοχλούσε να υπάρχει. Το πακέτο έχει 20 τσιγάρα και η κούτα 5 πακέτα. Δε γνωρίζω την τιμή, αλλά όποια κι αν είναι συμφέρει.

Στη φωτογραφία βάζω κι ένα ελληνικό άφιλτρο πακέτο σαν μέτρο μεγέθους. Το μήκος του ελληνικού άφιλτρου είναι όσο το μήκος ενός στριφτού τσιγάρου.

St Moritz Menthol

Tα St Moritz ειναι πολυτελη τσιγαρα,αρχικα Ολλανδικα,τωρα προιον την ΒΑΤ.Το πακετο ειναι αναλογο με αυτο του Dunhill International,πλακε και χωρισμενο ανα δεκα τσιγαρα,το φιλτρο ειναι ασπρο ενω υπαρχει και χρυσο επιστομιο αναλογο με αυτο των παλιων Rothmans. Η γευση του ειναι μεντα. Νικοτινη 1 mg Πισσα 10mg
   Αν και αντιπαθω όλα τα flavored τσιγαρα και σε αυτα δεν εξαιρω την μεντα,η συγκεκριμενη μαρκα ειναι ότι καλυτερο εχω δοκιμασει σε αυτη την κατηγορια.Πρωτοκλασσατα καπνα που αδικουνται παντως απο την Μενθολη,ενω η γευση γινεται αντιληπτη κατα την εκπνοη του καπνου.Σε καποιες χωρες κυκλοφορουσε και ως συμβατικο τσιγαρο σε μαλακο πακετο,αλλα νομιζω πως πλεον υπαρχει μονο αυτη η εκδοχη αποκλειστικα για την αγγλικη αγορα
  Βαθμολογια 7.5 στα 10

More International Red

Τα τσιγαρα More πρωτοκυκλοφορησαν απο την αμερικανικη RJ Reynolds στα μεσα των 70ς ως ενα τσιγαρο αρχικα σχεδιασμενο για γυναικες,σε μεγεθος slim,μηκος 120s και καφε τσιγαροχαρτο. Παραδοξως ειχε μεγαλυτερη επιτυχια στους ανδρες,πιθανον λογο της δυνατης του γευσης και ετσι εγινε ενα unisex προιον.
  Το θυμαμαι στην Ελλαδα ως αριστοκρατικο τσιγαρο,σε μαλακο πακετο, με target group συνηθως ηλικιωμενους καπνιστες τις δεκαετιες 80 και 90,ενω οι πωλησεις του σχεδον σταματησαν την τελευταια δεκαετια. Το ειχα καπνισει μια-δυο φορες παλια και θυμαμαι πως δεν μου ειχε αρεσει ιδιαιτερα η περιεργη γευση του.Το ξανακαπνισα αυτες τις μερες απο Αγγλια(χωρα κατασκευσης η Γερμανια) και μου αφησε μια θετικη εντυπωση ως τσιγάρο ιδιαιτερο,που μπορει να καπνιστει περιστασιακά ως αλλαγη στην μονοτονία. Βαρος ικανοποιητικο,παρα τις μετριες αναλογιες του(9 πισσα και 0,8 νικοτινη),ενω η γευση του είναι απιστευτα πιπεράτη,παραπέμπει σε κάτι σαν κανελα,ειναι μια χαρα για 2-3 τσιγαρα την ημερα σε ωρες χαλαρωσης.
  Δεν θελω να παρω κανενα στον λαιμό μου,δεν γνωριζω αν εξακολουθει να πωληται το τσιγαρο αυτο στην Ελλαδα(νομιζω ομως ναι) και ουτε αν το προιον που εισαγουν εδω ειναι της ίδιας κλασης.
Βαθμολογια 7 στα 10

Gauloises Rolling Tobacco-Original Flavor

Ειχα πολλες παρεναισεις να δοκιμάσω τον γνησιο καπνο Gauloises και μια και η Imperial εισηγαγε στην χωρα μας ενα oldholbornοειδες προιον,η ευκαιρια μου ήρθε απο το εξωτερικό,απο την Αγγλικη αγορα.
   Ο καπνος Gauloises ειναι ενα χαρμανι με σκουρα καπνα,το πακετο το περιγραφει ως a mixture of the best tobaccos specially selected for their aromatic qualities. Αρκετα σκουπιδακια,εντονο αρωμα,ευκολο στριψιμο,φτιαχνουν ενα τσιγαρο πολυ βαρυ(το φιλτρο διαλυεται απο την πισσα),αρωματικο, κανει ενα πολυ απολαυστικο καπνισμα το οποιο όμως θελει απολαυση με μετρο γιατι "τσιμπαει" στον λαιμο.
  Σε σχεση με το ετοιμο Gauloises Brunes που μεχρι πριν λίγο κυκλοφορούσε στην Ελλαδα,ο καπνος μου αρεσει πολυ περισσοτερο.Οι οδηγιες χρησης παντως ειναι οι ίδιες:τσιγαρο καταληλο όχι για μονιμη μαρκα,αλλα για αλλαγη,καλο ειναι να εχει κανεις μια καπνοσακουλα στην ακρη και να στριβει όταν θελει κατι εξωτικο και δυνατο. Το προτεινω σε όλους τους λατρεις των δυνατων και ανατολικων τσιγαρων
Βαθμολογια 7,5 στα 10

Auld Kendal Mixed

 Aυτος ο καπνος μου ήρθε απο Αγγλια.Δεν εχω πολλες πληροφοριες για το αν βρισκεται ευκολα και για τον κατασκευαστη.Απο ότι καταλαβα ειναι χαρμανια που τα στελνουν σε καποια καπνοπωλεια,αλλα Additive free,αλλα αρωματισμενα αναλογα με τα γουστα του πελατη. Εχω δοκιμασα τον Mixed που ειναι το μετριου βαρους χαρμανι και αποτελειται απο Αμερικανικα ξανθα Βιρτζινια και σκουρα καπνα απο τα Μαλάουι.
  Όταν ανοιγεις την καπνοσακουλα,ερχεται μια φοβερη φυσικη μυρωδια δυνατου καπνου(Μαλαουι), ο οποιος ειναι πεντακαθαρος,χωρις ουτε ενα σκουπιδακι και στην σωστη ηγρασια. Για να σας βαλω στο κλιμα,θα τον περιεγραφα ως ενα super luxury halfsware shag. Απιστευτο,γεματο καπνισμα.
  Βαθμολογια 8 στα 10

Ανανεωση 20-9-2012:
 Δοκιμασα και τον Halfsware της ίδιας μαρκας.Με διαφορα το καλυτερο Halfsware που εχω δοκιμασει.Δεν βρηκα ούτε ενα σκουπιδακι.Περισσοτερα σκουρα καπνα, παρα ξανθα,σε ενα απολυτα ισορροπημενο χαρμανι,με πολυ γεματη γευση. 8 στα 10.

 Ανανεωση 23-09-2012
 Δοκιμασα αλλους 3 καπνους της σειρας. Tov Gold,εναν καταξανθο πεντακαθαρο Βιρτζινια καπνο που παρολη την εμφανως υψηλη ποιοτητα του,ηταν αερας κοπανιστος και χωρις γευση όπως όλοι οι σκετοι Βιρτζινια.
 Τον Kentucky ο οποιος ηταν βαρυς του θανατα και καταμαυρος,αλλα μου εβγαζε ενα βίτσιο αφου ειχε αισθηση παρομοια με πουρο.Για να μην τα πολυλογω τους αναμειξα και τους δυο και πηρα ικανοποιητικο αποτελεσμα.
 Τέλος δοκιμασα και τον Georgia Blend ο οποιος εχει μεσα του καπνα ανοιχτοχρωμων Burley και ειναι μέτριος σε βαρος. Κανει συμπαθητικο κάπνισμα και μου θυμιζει αρκετα τον καπνο Lucky Strike.

Woodbine

 Αισθανομαι τυχερος που μου δωθηκε η ευκαιρια να δοκιμασω ενα τοσο σπανιο τσιγαρο,ξεχασμενο εδω και δεκαετιες ακομα και στην ιδια την Αγγλια. Το Woodbine της Imperial, ειναι ενα απο τα παλαιοτερα σηματα στον κοσμο, με ιστορια που ξεκινα απο το 1880. Εφτασε στην κορυφωση της φημης του στον Α παγκοσμιο πολεμο και απο τοτε εχει πτωτικη πορεια.Σημερα ειναι σχεδον απιθανο να βρεθει εκτος αν το παραγγειλεις και το κοινο του ειναι βασικα μαθουσαλες Βρετανοι καπνιστες.
   Ως τσιγαρο εχει μια εντονα δυνατη γευση η οποια παρα την επιγραφη Virginia,είναι πολυ πικαντικη.Θα μου εδεινε την εντυπωση American Blend αν το δοκιμαζα χωρις να εχω αλλες πληροφοριες.Eπισης εκπληξη ειναι για μενα το γεγονος πως η κατασκευαστρια εταιρεια στο site της αναφερει πως χρησιμοποιει απλα καπνο και νερο,καθολου προσθετα.Μονο μειονεκτημα η πολυ γρηγορη καυση.
   Βαθμολογια 8+ στα 10.

George Karelias and Sons Λευκός

  
Μετα απο 3 χρόνια και το φοβερο Excellence ,εχουμε νεο προιον απο την εταιρεια Καρελια. Δυστυχως η γενικη κατασταση δεν επιτρεπει την παραγωγη νεων Excellence,ουτε καν νεας Χρυσης κασετινας,μια και το παιχνιδι παιζεται πλεον στα στριφτα και τα value for money τσιγαρα. Ανεμενα λοιπον την κυκλοφορια καπνου κατα πασα πιθανοτητα μη αρωματικου και βαρυτερου του κλασσικου. Αν και στο πρωτο επεσα μεσα,ο νεος George Karelias δεν εχει την περιεργη μυρωδια του παλιου,δυστυχως διαψευστηκα στο δευτερο,αφου ο νεος ειναι μια ελαφρυτερη εκδοση του ειδη αρκετα Light παλιου. Με αυτα τα δεδομενα, καπνιστης σαν εμενα που αρεσκεται στα δυνατα τσιγαρα και ασφυκτια στα μιζερα ορια της ΕΕ, του 1 νικοτινη και 10 Πισσα,δεν μπορει να πει και πολλα για αυτο το νεο προιον. Επιγραμματικα και περισσοτερο για να ξεκινησει η κουβεντα:
    Ανοιχτοχρωμος καπνος,χωρις σκουπιδια,καλοκομμενος και μετρια υγρος,οπτικα παρομοιος με τον παλιο Καρελια. Δυστυχως δεν βρηκα τα νεα χαρτακια της εταιρειας και τον εστριψα αρχικα με "Καπνοπαραγωγων" το λεπτο.  Δεν ειχε καμια γευση,αγωνιζομουν να τραβηξω ρουφηξια,αλλα και παλι δεν ενοιωσα την παραμικρη αισθηση καπνου,τελικα καταφερα να φτασω το τσιγαρο ως το τελος. Τον ξαναδοκιμαζω με τα ροζ χαρτακια "Καπνοπαραγωγων",τα αποτελεσματα ίδια.Τελικα πηγα να αγορασω κοκκινα Ριζλα και ελαφρως βελτιωθηκε η κατασταση.
   Θα προτεινα αυτο τον καπνο μονο σε καποιον που καπνιζει ultra light τσιγαρα και θελει να περασει στο στριφτο αλλα δεν εβρησκε ως τωρα κατι τοσο απαλο.Ειναι ο ελαφρυτερος καπνος της αγορας.Επισης αν το νομικο πλαισιο ηταν αναλογο της Αγγλιας και επετρεπε την αγορα χυμα καπνων απο τα καπνοπωλεια,θα μπορουσε να χρησιμοποιηθει ως καπνος βασης για την κατασκευη χαρμανιου με αλλα δυνατα καπνα.
   Αν και θεωρω την Καρελια την καλυτερη καπνοβιομηχανια της χωρας και καπνιζω και ο ίδιος τα προιοντα της,εδω με απογοητευσε. Ας ελπισουμε στο μελλον να δουμε κατι πιο ενδιαφερον.

    

Dunhill International Black

  

Πριν ξεκινησει το αφιερωμα,οφειλω να ευχαριστησω τον φιλο του blog Κωστα Μ., που μου εδωσε την δυνατοτητα να δοκιμασω το Dunhill International Black και ταλαιπωρηθηκε αρκετα ωστε να ικανοποιηθει η περιεργεια μου. Ενα ακομα καπνοβιτσιο πραγματοποιηθηκε και τεινω να πιστεψω πως η φραση κλισε του Παολο Κοελιο,περι επιθυμιας και συμπαντος,εχει όντως κάποια βαση.
   Παμε στην κριτικη: Το Dunhill για εμενα έχει ξεχωριστη σημασια σαν τσιγαρο.Αν δεν το ειχε κατεστρεψει εντελως η ΒΑΤ το 2005,δεν υπηρχε περιπτωση να καπνισω κατι διαφορετικο και σιγουρα δεν θα υπηρχε και το blog σημερα. Οι αδιακοποι πειραματισμοι,δεν εγιναν για κανενα αλλο λογο,παρα για να αντικαταστησω το Dunhill επαξια,πραγμα που φυσικα δεν καταφερα εως σημερα.
   Οπως και να εχει παντα παρακολουθω τις διεθνεις εξελιξεις όσο αφορα το brand name αυτο,με την ελπιδα που θα εχουμε καποτε την επιστροφη του. Εντυπωση λοιπον μου εκανε που πριν δυο χρονια στην Γαλλια κυκλοφορησε ενα νεο Dunhill International,το Black, στις ίδιες αναλογιες (1,0 και 10) με το κόκκινο, αλλα 30 λεπτα ακριβοτερο. Δυστυχως δεν καταφερω να βρω σημαντικες πληροφοριες στο Ιντερνετ και το σημα αυτο δεν περασε ποτε τα  συνορα της Γαλλικης αγορας,ουτε υπηρχε κάποιο on line μαγαζι που να το εμπορευεται.Αργα ή γρηγορα παντως ημουν βεβαιος πως θα το δοκιμαζα,οπως και τελικα εγινε.
   Το Dunhill International Black σε αντιθεση με το δυστυχως καταργημενο Dunhill Top Leaf,δεν εχει σχεση με το παλιο χαρμανι του Dunhill,αλλα έχει σχεση με το τωρινο χαρμανι του Dunhill. Αποτελει μια αναβαθμιση του. Ειναι ενα τσιγαρο Additive Free με καπνα Virginia με βασικη διαφορα με το κόκκινο αδερφακι του,πως τα καπνα του εχουν πιο εντονη γευση και μια ελαφρια γλυκα ενω το κόκκινο ειναι εντελως αγευστο.Στην δυναμη το Black ειναι πιο εντονο,ενω απο την μεση και μετα γινεται ως τσιγαρο πιο ενδιαφερον.Τα πακετο αισθητικο αψογο,ισως η φωτο να το αδικει,αλλα το μαυρο-χρυσο φοντο,του εδωσε μια νεα αισθητικη.
   Και ενω η BAT αναβαθμιζει τα καπνα (ριξτε και κανενα προσθετο ρε παιδια,δεν χαλασε και ο κοσμος),δυναμη,πακετο, δεν αναβαθμιζει το αθλιο φιλτρο που ειναι η μεγαλη αδυναμια του Dunhill τα τελευταια 7 χρονια.Δυστυχως και το Black δεν "τραβαει" καλα,το φιλτρο ειναι το ίδιο με αυτο που ξερετε όσοι εχετε καπνισει Dunhill τον τελευταιο καιρο.
  Σε γενικες γραμμες ενα καλο τσιγάρο, που μου αρεσε, αλλα δεν με μαγεψε.Ενα κλικ πιο κατω απο το Top Leaf, 1 1/2 απο Karelia Excellence και Sobranie,αλλα και ενα κλικ πιο πανω απο το Dunhill International Red.Χαλαρα μελος,του Ευρωπαικου top-10.
  Βαθμολογια 7,5 στα 10

  Θα ήταν ουτοπια στην σημερινη οικονομικη συγκυρια,να περιμενουμε απο την ΒΑΤ να το φερει στην Ελλαδα ως ξεχωριστο σημα.Το καλυτερο που εχουν να κανουν ειναι να αντικαταστησουν το κοκκινο Dunhill,με το μαυρο.
  

Lambert and Buttler-Embassy No1

 Χαρη συντομιας θα παρουσιασω ανα ζευγος,δυο κλασσικα Αγγλικά τσιγαρα, τα L&B και τα Εmbassy.
   Tα Lambert and Buttler ξεκινησαν την ιστορια τους το 1979 και ειναι το πρωτο σε πωλησεις τσιγαρο στην Αγγλια με 13,5% μεριδιο αγορας.Δεν ανηκουν στην φτηνη κατηγορια,αλλα η τιμη τους ειναι ελαφρως χαμηλοτερη των Premium τσιγαρων. Απο ότι γραφει το Site της κατασκευαστριας εταιρειας,ειναι additive free,μονο καπνος και νερο. Ως γευση ειναι εντελως ουδετερα,απλα καπνος Virginia, όχι χαμηλης ποιοτητας αλλα ουτε κατι το ιδιαιτερο,κανει ενα ευχαριστο αλλα μονοδιαστατο και γρηγορα βαρετο καπνισμα. 0,9 νικοτινη και 10 πισσα.
  Τα Embassy κατασκευαστηκαν στις αρχες των 60ς,ενω μεχρι το τελος της δεκαετιας αυτης ειχαν γινει το πρωτο τσιγαρο σε πωλησεις στην Αγγλια με μεριδιο αγορας γυρω στο 25%.Σημερα δεν εχει την ιδια επιτυχια,αλλα ακομα ειναι μεσα στο top-10 των Βρετανικων τσιγαρων. Κοστολογηται στην Premium κατηγορια.Εχει αρκετα εντονη πικαντικη γευση,ενω η πρωτη εντυπωση που μου εδωσε ήταν πως προκειται περι αρκετα "χημικου" τσιγαρου,πραγμα που απο ότι φαινεται δεν ειναι αληθες,αφου στα συστατικα ειδα πως χρησιμοποιουν, απλα καπνο και νερο.Αρκετα συμπαθητικο τσιγαρο και αυτο το βαριεσαι γρηγορα,αλλα ειναι ενδιαφερον για περιστασικο καπνισμα.0,9 νικοτινη και 10 Πισσα.Εχει και ενα "αδερφικο" σημα στην αγορα,τα τσιγαρα Regal,τα οποια δεν καπνισα ακομα.
     Για οποιον ενδιαφερεται,τα τσιγαρα αυτα,οπως και αλλα κλασσικα Βρετανικα σαν το Regal,το Superkings,το Richmond και το Mayfair, βρισκονται και στην Ελλαδα,αλλα μονο σε τουριστικους προορισμους,ήτε κατοπιν παραγγελειας. Δεν γνωριζω αν εχουν την ιδια ποιοτητα στην χωρα μας,παντως οι συνταγες που ειναι δημοσιευμενες δεν ειχαν καμια διαφοροποιηση. Ειχα πετυχει παλαιοτερα στο καπνοπωλειο που βρισκεται στο εμπορικο στην Τσιμισκη τα Lambert and Buttler Menthol,τα οποια ήταν συμπαθητικα για τσιγαρα μεντας,αλλα πολυ ελαφρια,αν θυμαμαι καλα 5/0,5 οι αναλογιες τους.

CAMEL ACTIVATE

    
 Μια ακομα περιεργη κυκλοφορια,το CAMEL ACTIVATE ,τσιγαρο που εν δυναμει μετατρεπεται απο κανονικο,σε μέντας,αναλογο του Lucky Strike Click and Roll. Yπηρχαν πολλοι λόγοι για να μην το δοκιμάσω : ειναι Light, κατασκευαστηκε στην Γερμανια και το υποτιθεται ατου του,να μετατρεπεται σε τσιγαρο με γευση μεντα,δεν με ενδιαφερει. Το ονομα Camel παντως ειναι τοσο μεγαλο,που δεν μπορεις να αγνοησεις μια κυκλοφορια,παρα τις οποιες ενστασεις.Ετσι αγορασα το πακετο...
   Περιεργο design και  ασπρο φίλτρο.Ως τσιγαρο μου φανηκε αρκετα καλο,καπνα σιγουρα πρωτοκλασσατα,μια κλαση πανω απο το αναλογο Lucky Strike. Θα μπορουσε να ειναι ακρως απολαυστικο,αν η JTI δεν αποφασιζε για καποιο λογο να το κυκλοφορησει ως Light και οχι ως Full Flavor με 0,9 ή 1,0 νικοτινη. Επισης ηταν ισως το μοναδικο τσιγαρο που η γευση μεντας δεν μου φανηκε (πολυ) ενοχλητικη,εμοιαζε αρκετα με τις κλασσικες Ελληνικες παστιλιες.Στα αρνητικα η γρηγορη καυση του.

  Βαθμολογια 6 στα 10, θα ηταν μεγαλυτερη αν μιλουσαμε για βαρυ τσιγαρο.

Peter Stuyvesant Καπνος

H BAT ειναι εμφανες πως δινει μεγαλη βαση στην Ελληνικη αγορα και δεν επιτρεπει στον εαυτο της να μενει πισω απο τις εξελιξεις.Το δυνατο αποθεματικο της πολυεθνικης,της επιτρεπει την συνεχη παραγωγη νεων προιοντων. Ετσι λοιπον μετα της ανατιμολογησης προιοντων της,την παραγωγη νεων τσιγαρων,το λανσαρισμα του Lucky Strike καπνου,εχουμε και τον νεο καπνο Stuynesant. Ενα μεγαλο μειονεκτημα της εταιρειας αυτης ειναι πως δυσκολευεται να σκεφτει Ελληνικα, να μπει στην ψυχολογια της αγορας μας. Την επιτυχια του καπνου Marlboro την εξηγησε ως α) Ενα αναγνωρισιμο διεθνες ονομα,μπηκε στο στριφτο,αρα θα βγαλουμε το Lucky Strike ως απαντηση και β) Το Marlboro βγηκε στα 20γρ, να βγαλουμε και εμεις ενα καπνο στο ιδιο βαρος μια και ο Lucky δεν τραβηξε,ετσι γεννιεται ο Stuynesant. Οι σκεψεις αυτες εχουν μια λογικη,αλλα χανουν την ουσια και η ουσια ειναι στον ίδιο τον καπνο.

    Παμε λοιπον στον Stuyvesant,το ονομα του οποιου χρησιμοποιηθηκε για τον λογο πως ειναι αναγνωρισιμο στην αγορα,ομως σοφα επιλεχθηκε αλλο design για να μην γινεται συνδεση με το ετοιμο τσιγαρο,που οπως και να το κανουμε δεν ειναι σοβαρης ποιοτητας. Μονο που ειδα την επιγραφη Virginia Blend στο πακετο,καταλαβα οτι δεν εχω να περιμενω πολλα και δεν ειχα καμια προθεση να πεταξω 3,20 για αυτον, αν δεν διαβαζα μερικα θετικα σχολια,σε αυτο και καποια αλλα blog. Τελικα ο καπνος αυτος ισως ηταν λιγοτερο κακος απο ότι φανταζομουν,αν και πραγματικα δεν καταλαβα τον λογο υπαρξης του. Αρκετα καλα καπνα Virginia, ελαχιστο αρωμα,σωστη υγρασια,καθολου σκουπιδακια,ομως εμφανως κατι απουσιαζει: η γευση και το βαρος.Τσιγαρο αδιαφορο,χωρις χαρακτηρα,σαν να το εχω ξανακαπνισει απειρες φορες με αλλες ονομασιες,σε αλλες συσκευασιες.Επιασα τον εαυτο μου αρχικα να καπνιζει το ενα πισω απο το αλλο,οχι λογο απολαυσης,αλλα λογο του καπνιστικου ανικανοποιητου και μετα απο μερικα τσιγαρα να μην εχω καμια επιθυμια να τον ξανακαπνισω. Μοιαζει με εναν κιτρινο Golden Virginia χωρις τα αρωματα.Θα τον προτεινα σε καποιον που καπνιζει λιγο,θελει απλα νικοτινη και προτιμαει τις μικρες συσκευασιες,ειναι σιγουρο πως ο Stuyvesant δεν θα του κανει τον λαιμο τσαρουχι.

     Μια διευκρυνιση το Peter Stuyvesant ως σημα το μοιραζονται η ΒΑΤ και η Reemstma(Imperial). Yπαρχει καπνος Stuyvesant και στην Ιταλια αλλα ειναι προιον της Reemtsma και ασφαλως δεν εχει σχεση με τον Ελληνικο.

Lucky Strike Click & Roll

 Η αρχη εγινε πριν λιγα χρονια με το Camel Crush,το πρωτο τσιγαρο με ειδικη καψουλα που μπορουσε να μετατραπει απο κανονικο σε μεντα,ετσι ωστε να ο καπνιστης να επιλεγει την γευση του. Ενδιαφερουσα ιδεα για τα Αμερικανικα στανταρ,αφου το 28 % της αγορας,ανοικει σε τσιγαρα μεντας,ενω 3 στου 4 μαυρους καπνιστες προτιμουν αυτο τον τυπο τσιγαρου. Την ιδεα την ακολουθησαν και αλλες μαρκες διεθνως,οπως Marlboro,Camel(JTI),Dunhill,Lucky Strike.Δεν περιμενα ποτε πως ενα τετοιο τσιγαρο θα εμπαινε στην Ελληνικη αγορα,αφου τα τσιγαρα μεντας δεν ειναι παραπανω απο το 0,1% του συνολου.Και ομως η BAT,που παιζει τα ρεστα της στην Ελλαδα με πολλα νεα προιοντα,εφερε και το Click and Roll απο την Πολωνια,ευτυχως οχι σαν Light τσιγαρο που κυκλοφορησε στις περισσοτερες Ευρωπαικες χωρες,αλλα σαν Full Flavor.
   H αληθεια ειναι πως αυτα τα high tech προιοντα με τα αναλογου αισθητικης πακετα,δεν με ψηνουν καθολου,ομως η περιεργεια υπερισχυει και εκανα το πειραμα. Με δυο κουβεντες: Aσπρο φιλτρο,ανεκτη προς συμπαθητικη γευση που θυμιζει καπως Muratti οχι στα καλυτερα του,απιστευτα γρηγορη καυση και αν πατησεις την καψουλα προστιθεται μια ηπια γευση μεντας. Αυτο ειναι ολο. Το δοκιμασα,δεν κλαιω τα λεφτα μου,δεν θα ξαναπληρωσω για να το καπνισω.
   Βαθμολογια 5 στα 10.

Bali Golden Shag

 Απο τον φιλο του blog Μπαμπη,ελαβα την παρακατω καπνοκριτικη.Την αναδημοσιευω:

  Mου ηρθε απο ισπανια στην συσκευασια των 40g με ανανεωμενο πακετο κατακοκινο, με περιτυλιγμα εσωτερικα γλυστερο, να επανερχεται ο καπνος χωρις κοπο στο εσωτερικο του και εξωτερικα οσο καπνο και να εχεις κανει, να επανερχεται χωρις να τσαλακωνει σαν να τον ανοιξες προσφατα. Στην τιμη 7.30ευρω χωρις μεταφορικα. και προφανως ειναι ο golden shag με καπνο απο kentaky usa, virginia κα και ανατολιτικα..Ειναι πιο υγρος, οχι τοσο ξερος οπως ο pueblo. Τον εκανα με χαρτακια raw οικολογικα και γεμισα αμεσως μια πανδαισια γλυκων γευσεων. Την πρωτη φορα εκανα 2 απανωτα τσιγαρα και ενιωσα γεματος τουλαχιστον για μιαμιση ωρα.χωρις να τσιμπαει στον λαιμο.Η αλλη παρατηρηση μου ειναι οτι μια χαρα και ο pueblo αλλα χρονια μαθημενος στο Prince το παλιο, ο bali shag μου ταιριαξε πολυ καλυτερα απο τον pueblo ιδιαιτερα πινοντας καφε..Τον δοκιμασα και με ποτο και  ελιες που σου αφηνουν εντονη γευση. Για μενα απλα τελειος ειναι που λεμε καπνος για πολλα τσιγαρα.μακαρι να τον ειχαμε και στην ελλαδα.

Marlboro Bright Leaf

 Σημερα παρουσιαζουμε το Marlboro Bright Leaf ενα τσιγαρο που κυκλοφορησε και σχεδιαστηκε μονο για την Αγγλικη αγορα πριν δυο χρονια.Ως γνωστων οι Βρετανοι προτιμουν τα τσιγαρα που ειναι κατασκευασμενα με σκετα Βιρτζινια καπνα και οχι τα American Blend που ειναι καθιερωμενα στην υπολοιπη Ευρωπη και τις ΗΠΑ. Αυτο εχει σαν αποτελεσμα το Marlboro να μην εχει το τεραστιο μεριδιο αγορας που πιανει στις αλλες χωρες.
   Η Philip Morris φυσικα θα επρεπε με καποιο τροπο να βρει λυση στο προβλημα. Ετσι γεννηθηκε το Bright Leaf, ενα τσιγαρο που κρατησε το ιστορικο brand name, αλλα κατασκευάστηκε σε εθνικη βαση πανω στα γουστα των Αγγλων καπνιστων,ειναι δηλαδη ενα χαρμανι Virginia.Επισης κοστολογηθηκε στην μεσαια οικονομικη κατηγορια και οχι στην  υψηλη οπως ο κλασσικος συγγενης του. To πακετο ειναι κατα την γνωμη μου κακογουστο,το ιδιο με το Marlboro Wides που κυκλοφορησε στην Ελληνικη αγορα και γρηγορα καταργηθηκε, σε μαυρη αποχρωση. Νικοτινη 0,9 και Πισσα 10. Σαν τσιγαρο παντως ειναι απολαυστικο,χωρις να ειναι κατι το ιδιαιτερο,τα καπνα του ειναι πιπερατα και αντισταθμιζουν την ελλειψη Burley και ανατολικων καπνων.Το φιλτρο επισης τραβαει πολυ καλα,ενω δυστυχως υπαρχει το σπαστικο διπλο χαρτακι στο τελος,που στην ουσια περιοριζει το μεγεθος του και το τσιγαρο καιγεται αρκετα γρηγορα. Κυκλοφορει και σε Light εκδοχη
  Συμπαθητικο,αξιζει ενα 6,5 στα 10

Senior Service

 Συνεχιζουμε το αφιερωμα στον Βρετανικο τσιγαρο με ενα ακομα αφιλτρο,το Senior Service. Η μαρκα αυτη εχει μακρα ιστορια αφου κυκλοφορει απο την δεκαετια του 20. Πακετο οβαλ και συρταρωτο,σαν τα Gitanes. Οταν τα ανοιγεις βλεπεις την επιγραφη Seniors-Tobacco at it's best. Στην Γερμανια κυκλοφορει ως αφιλτρο σε μαλακο πακετο,ενω στην Κυπρο υπαρχει με φιλτρο,ως Full Flavor,Lights κ.λ.π. Επιστρεφουμε ομως στο Βρετανικο....
   Το Senior ειναι ενα τσιγαρο που μου αρεσε παρα πολυ. Ισως το καλυτερο αφιλτρο που εχω καπνισει,μετα το εκτος συναγωνισμου Θεικο Orienta, της ιδιας τουλαχιστον κλασης με την αφιλτρη Χρυση Κασετινα  Αν και απουσιαζουν τα καπνα γευσης και εχουμε ενα χαρμανι Virginia, μπορω να πω με σιγουρια πως ο καπνος που χρησιμοποιηται ειναι της ανωτερης ποιοτητας και φτιαχνει ενα τσιγαρο εντυπωσιακα απαλο(αυτο ειναι ταυτοχρονα και το μειονεκτημα του) και απιστευτα γλυκοπιωτο. Η καυση του ειναι ομαλη. Οσοι βρησκεστε ή θα βρεθητε στην Αγγλια αναζητηστε το και θα με θυμηθειτε. Τα Seniors τιμολογουνται στην κατηγορια των super premium τσιγαρων,ακριβοτερα απο τα Marlboro και B&H,ελαφρως ακριβοτερα και των Dunhill. Σημερα ειναι ενα προιον της JTI. Στην Γερμανια και την Κυπρο κατασκευαστης ειναι η ΒΑΤ,οποτε προφανως δεν μιλαμε για το ιδιο προιον.
 Βαθμολογια 8 στα 10

Player's Navy Cut

 Ξεκιναμε την νεα χρονια με την παρουσιαση ενός εκ των ιστορικοτερων σηματων που εξακολουθουν να κυκλοφορουν στον πλανητη,του Player's Navy Cut. Η περηφανη ιστορια του ξεκιναει τον 19ο αιωνα με την εταιρεια John Players(εδω και πολλες δεκαετιες τμημα της Imperial Tobacco) στο Nottingham και ακομα και σημερα εκει κατασκευαζεται. Τσιγαρο που καπνιστηκε πολυ στο παρελθον,κυκλοφορουσε και στην Ελλαδα μεχρι τα τελη της δεκαετιας του 90,σημερα την εποχη των λαιτ τσιγαρων και της τυραννιας της υγειας, ζει την παρακμη του και εξακολουθει να υπαρχει μονο στην Αγγλια,ισως και καποιες χωρες της Βρετανικης κοινοπολιτειας. Τα Players ηταν η αγαπημενη μαρκα του ποιητη,λογοτεχνη και ψυχαναλυτη Ανδρα Εμπειρικου.
     Τα Player's Navy Cut ειναι στο ιδιο ρετρο συρταρωτο,σαν τα Gitanes, πακετο οπως παντα.Οταν τα ανοιγει κανεις βλεπει την σοφη επιγραφη it's the tobacco that counts. Αφιλτρο τσιγαρο,ηπιο και ευκολοκαπνιστο, με καπνα Virginia υψηλης ποιοτητας και ενα οχι τοσο πολυπλοκο χαρμανι,κανουν ενα καπνισμα απολαυστικο όσο πλησιαζουμε προς το τελος του τσιγαρου. Ειναι απο τα καλα αφιλτρα το Player's, μπορει να μην σε απογειωνει η μιξη διαφορετικων καπνων, αλλα η μια ποικιλία που χρησιμοποιηται ειναι πολυ καλης ποιοτητας. Οσοι ζητε ή θα επισκευτητε την Αγγλια,αναζητηστε το αφοβα.
Βαθμολογια 7 στα 10