ΤΑ ΚΑΤΟΣΤΑΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ

Η ανάρτηση αυτή, που θα συμπληρώνεται σταδιακά, προέρχεται εξ ολοκλήρου από συνεργασίες φίλων του μπλογκ, αρχικά του Αναστάση Καραντή και καθ' οδόν και άλλων. Οι συμβολές των υπολοίπων είναι μαζεμένες στο τέλος της ανάρτησης. Ευχαριστούμε ιδιαίτερα όλους τους συμμετέχοντες, και προτρέπουμε κάθε άλλο αναγνώστη που επιθυμεί να μας στέλνει τις κριτικές του.

Οι τιμές που αναγράφονται είναι Νοεμβρίου 2015.

1) ASSOS RED 100s. 

Ελαφρύ για τα νούμερά του (10 - 0,8) τσιγάρο, το οποίο, αν και δεν χτυπάει στο λαιμό (βασικό), είναι εντελώς ουδέτερο γευστικά. Ένα πακέτο (για τη συλλογή μου) και τέρμα. 

Τιμή : 3,50 ευρώ.

2) JOHN PLAYER SPECIAL 100s (10-0,9). 

Τα καπνίζω αυτό το διάστημα. Είναι αρκετά αρωματικά virginia, από τα κλασικά εγγλέζικα θα έλεγα. Γευστικότατα και δεν ενοχλούν στο λαιμό. Θα τα έβαζα -σήμερα- γευστικά, δίπλα στα "ROTHMANS INTERNATIONAL" & "DUNHIL INTERNATIONAL"(αν κι αυτά δεν είναι 100ς). Τα κρατάμε -κατά τη γνώμη μου- ως καλά, μέχρι να κλείσει ο κύκλος των 100ς. 

Η τιμή τους : 3,50 ευρώ.

3) MARLBORO 100s (10-0,8). 

Το MARLBORO αποτελεί ένα θρυλικό τσιγάρο και στην Ελλάδα. Ειδικά οι έφηβοι των αρχών των '80ς (στους οποίους κι ανήκω), αφήναμε, σιγά - σιγά, τα ελληνικά, και παίρναμε το, κυρίαρχο, για τους νέους, τσιγάρο της εποχής, το «MARLBORO», στο κλασικό, κόκκινο, σκληρό πακέτο. Θυμάμαι και την τιμή του : 35 δραχμές! Προσωπικά κατέληξα στο κόκκινο μαλακό, όταν ήθελα να καπνίσω τη συγκεκριμένη μάρκα. Στις αρχές των '90ς, όπου υπηρετούσα τη θητεία μου στο πολεμικό ναυτικό, πέρασα στα MARLBORO 100’ς. Τότε μου άρεσαν και τα καθιέρωσα, όσο υπηρετούσα. Το ξανακάπνισα -για λίγο- το καλοκαίρι του 2014, αλλά δεν μου άρεσε, δεν ήταν φιλικό στο λαιμό (μου), όπως είναι το κόκκινο μαλακό, κι είχε χάσει από γεύση, όπως γενικά, κατά τη γνώμη μου, όλες οι ετικέτες του MARLBORO που κυκλοφορούν στην Ελλάδα. Τώρα και με την άθλια αισθητική αλλαγή του πακέτου, το MARLBORO (και το 100ς) αποτελεί για μένα νοσταλγικές αναμνήσεις κι ιστορία...

4) PALL MALL 100s (κόκκινα / 10 - 0,8)

Ιστορικό σήμα, από το 1899, και με ιστορία και στην Ελλάδα (τα έχει γράψει ο Πέτρος). Θυμάμαι από την ελληνική ταινία "Λόλα"(των 60ς), όπου ο Κούρκουλος (βγαίνοντας από τη φυλακή), πηγαίνει στην Τρούμπα και συναντά την Καρέζη (Λόλα), και της λέει σου έφερα τα αγαπημένα σου τσιγάρα και βγάζει και της δίνει ένα πακέτο PALL MALL άφιλτρα (φαίνεται καθαρά στη σκηνή της ταινίας). Για να επανέλθω στα PALL MALL 100s, είναι πλέον, ένα συνηθισμένο american blend. Ίσως να έλεγα πως έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, μια ελαφρά επίγευση πούρου (αποτέλεσμα, προφανώς, του χαρμανιού). Καπνίζεται άνετα (δεν χτυπάει στο λαιμό), αλλά -αν και διαρκεί και δεν καίγεται γρήγορα- σε δυσκολεύει λίγο στη ρουφηξιά και δεν έχει καλή καύση. Ίσως αυτά, όμως, να είναι λεπτομέρειες για τους σχολαστικούς. Είναι ένα τσιγάρο που καπνίζεται άνετα, αλλά δεν κολλάς μ' αυτό.... Να σταθώ, όμως, στο ωραίο κόκκινο πακέτο, με την αναγραφή NEW ORLEANS 100s. Όπως και να το κάνουμε, το PALL MALL έχει την ιστορία του και την αίγλη του.

Τιμή (Νοέμβριος 2015): 3,50 ευρώ.

5) MORE INTERNATIONAL (κόκκινο / 9 - 0,8). 

Αυτό, βέβαια, είναι slim 120ς, μάλλον το μόνο 120ς που κυκλοφορεί στην ελληνική αγορά. Είχα να το καπνίσω από τα '80ς! Εμφανισιακά παραμένει το ίδιο, δηλαδή,με το χαρακτηριστικό καφέ τσιγαρόχαρτο, αλλά έχει χάσει την, άλλοτε, δυνατή του γεύση, λόγω της γενικής μείωσης των περιεκτικοτήτων που έχει επιβληθεί. Αν στην ουδετερότητα (πλέον) της γεύσης του, προσθέσω και την κακή καύση του, με την τιμή του (Ιανουάριος 2016) 4,20 ευρώ, είναι, κι αυτό, ένα τσιγάρο, για τη συλλογή και για τη φιγούρα της εμφάνισής του. Σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί επιλογή για καθημερινό κάπνισμα, ή, έστω, για απολαυστικό.

6) DUNHILL FINE CUT (μαύρο / 10 - 0,9). 

Κανονικά είναι ανάμεσα σε King Size και 100ς (με πάχος μεταξύ κανονικού τσιγάρου και slim), αλλά, στα καπνοπωλεία, το έχουν στην κατηγορία των 100ς. Κάπου ανάμεσα είναι κι η γεύση του, όχι ουδέτερη, αλλά όχι κι ενδιαφέρουσα (κι ας γράφει ότι περιέχει μείγμα Virginia & oriental καπνών). Είναι "λίγο" για ένα σήμα σαν το "DUNHILL". Αν λάβουμε, επίσης, υπόψη ότι καίγεται γρήγορα κι ότι η τιμή του είναι (Δεκέμβριος 2015) 4,30 ευρώ, το προτείνω μόνο ως δοκιμή και συλλογή του πακέτου. Τελικά "DUNHILL" (στις μέρες μας) = "DUNHILL INTERNATIONAL"!

Αναστ. Καραντής

PETER STUYVESANT RED 100s

Ιδιο με του κανονικου μεγεθους τσιγαρο που τραβαει ελαφρως χειροτερα λογο του μηκους του,με καλες γενικα πωλησεις αφου βγηκε προσφατα στην αγορα. Σαν γευση ειναι τυπικο αμερικανικο χαρμανι αρκετα πικαντικο ενω η γευση των ανατολικων καπνων γινεται περισσοτερο αντιλιπτη σε σχεση με αλλα τσιγαρα του ιδιου τυπου ενω υπαρχει και το τεχνιτο αρωμα τουλαχιστον στα σκληρα πακετα. Γενικα ειναι καλο τσιγαρο με καλη τιμη στα 3,50 ευρω.

Ανώνυμος

SUPERKINGS

Τσιγαρο της Imperial Tobacco αδερφικο σημα του John Players που καποτε κυκλοφορουσε ως John Players Surekings. Tσιγαρο μηκους 100s αρκετα σπανιο στην Ελλαδα στην οποια κυκλοφορει απο πολυ παλια με σχεδον ανυπαρκτα ποσοστα πωλησεων και το οποιο μπορει να βρεθει κυριως σε τουριστικους προορισμους ειτε κατοπιν παραγγελιας. Το χαρμανι του ειναι κλασσικο βρετανικο Virginia χωρις προσθετα και η γευση του πλουσια ενω τσιμπαει λιγο στο λαιμο αλλα τα καπνα του ειναι σαφως καλης ποιοτητας. Αξιζει για περιστασιακο καπνισμα αν το βρειτε. Περιεκτηκοτητες 10,0,9 και τιμη 4,20.

Ανώνυμος

CAMEL 100's μπεζ πακέτο. 

American blend τσιγάρο με μίξη βιρτζίνια-μπέρλεϊ-ανατολίτικα καπνά. Πρώην σήμα της RJ REYNOLDS και τώρα ανήκει στην JT INTERNATIONAL. Το 2002 πάρθηκε η απόφαση να αλλάξει το πολύ όμορφο πακέτο και έγινε προς το χειρότερο. Το χαρμάνι του προσδίδει ένα απολαυστικό κάπνισμα, όπως και το πολύ καλό φίλτρο του.
Το σήμα αυτό δεν το βρίσκεις πολύ εύκολα στην Ελλάδα.
Τιμή: 4,20.
Περ: 10 - 0,9 - 10 σύμφωνα με το πακέτο που κρατώ αυτήν την στιγμή.

Μάκης Δημάκης

WINSTON 100s.

Λιγο πολυ ειναι γνωστο τσιγαρο στους περισσοτερους η εκδοχη ομως σε κατοσταρι εχει κυκλοφορησει τελευταια, με καλες πωλησεις ειδικοτερα στις light εκδοχες silver και blue. Eγω δοκιμασα το κλασσικο το κοκκινο και μπορω να πω πως μου αρεσε περισσοτερο απο το κανονικο καλη καυση, διακριτικο αρωμα και σωστο βαρος σιγουρα καλη επιλογη και σε καλη τιμη αφου κοστιζει 3.50 ευρω χωρις ομως να ειναι και κατι το εξαιρετικο.
Περιεκτηκοτητες 10 πισα,0,8 νικοτινη.

Ανώνυμος

WEST 100s.

Το τσιγαρο αυτο κυκλοφορησε το 1981 απο τη Reemstma στη Δυτικη Γερμανια με αρκετα καλες πωλησεις εκει και στην Πολωνια οπου ειναι στη δευτερη σημερα το νουμερο ενα σημα σε πωλησεις ενω το 2002 εξαγοραστηκαν τα δικαιωματα του απο την Imperial Tobacco. Στη χωρα μας το θυμαμαι απο τη δεκαετια του 90, το καπνιζε αρκετος κοσμος στο κλασσικο ασπροκοκκινο πακετο. Σημερα βλεπω μονο το κατοσταρι να κινειται, το δοκιμασα προσφατα αλλα δεν μου πολυαρεσε αυτα βεβαιως ειναι γουστα. Σαν τσιγαρο ειναι τυπικο αμερικανικο χαρμανι μετριας ποιοτητας ενω εχει και μια πουροειδη επιγευση, η καυση του ειναι κακη και γρηγορη αλλα ειναι χορταστικο θα ελεγα. Η τρεχουσα τιμη του ειναι 3,50 ευρω και οι αναλογιες του 10 και 0,9. Σαν γενικη διαπιστωση πιστευω πως δεν αξιζει, υπαρχουν καλυτερες επιλογες σε αυτη τη κατηγορια.

Ανώνυμος

ΤΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΟΙ ΚΑΠΝΙΣΤΕΣ;

Κάθε τόσο ρίχνω μια ματιά στα στατιστικά του μπλογκ. Οι επισκέψεις ημερησίως είναι κατά μέσο όρο γύρω στις 800, μηνιαίως γύρω στις 25.000.

Μπορώ να δω ποιες είναι οι δημοφιλέστερες αναρτήσεις την τελευταία ημέρα, την τελευταία εβδομάδα, τον τελευταίο μήνα, και διαχρονικά. Συνήθως τα στατιστικά της ημέρας είναι συγκυριακά. Στου μήνα και κυρίως στης εβδομάδας πάντοτε προηγούνται οι πρόσφατες, που διαχρονικά μπορεί να μην έχουν μεγάλη επισκεψιμότητα. Στα διαχρονικά, αντίθετα, οι πρόσφατες υποβαθμίζονται αφού δεν είχαν ακόμη την ευκαιρία να διαβαστούν από τόσους αναγνώστες όσους έχουν οι παλιές.

Το ενδιαφέρον είναι ότι διαχρονικά οι αναρτήσεις για καπνούς φαίνονται να τραβάνε περισσότερο ενδιαφέρον από εκείνες για τσιγάρα.

Τις περισσότερες επισκέψεις τον τελευταίο μήνα, αλλά και διαχρονικά, έχει η ανάρτηση «Τα 10 καλύτερα τσιγάρα στην Ελλάδα», που δεν παρουσιάζει τα 10 καλύτερα τσιγάρα αλλά ρωτάει τη γνώμη των αναγνωστών. (Είναι επίσης πρώτη και την τελευταία εβδομάδα, και τρίτη σήμερα.)

Από κει και πέρα:

Μέσα στα υπόλοιπα 9 του τοπ 10 του τελευταίου μήνα έχουμε τέσσερις αναρτήσεις για καπνούς (Oriental Mist, Wolfway ο ομώνυμος, Έπος και Άσσος Άνευ - 4 στα 4 ελληνικά), τέσσερις για τσιγάρα (Marlboro Menthol που είναι πρόσφατο, Καρέλια φίλτρο, Davidoff και Άσσος Άνευ - δύο στα τέσσερα ελληνικά), και μία γενικού ενδιαφέροντος (Νέες κυκλοφορίες - το πρόσφατο).

Στα αντίστοιχα από την έναρξη λειτουργίας του μπλογκ έχουμε εφτά αναρτήσεις για καπνούς (Old Holborn, Craven, Golden Virginia, Pueblo, Marlboro, Άσσος, Drum - μόνο ένα στα 7 ελληνικό) και δύο για τσιγάρα (Davidoff και, απρόσμενα, George Karelias & Sons μαλακό - ένα στα δύο ελληνικό).

Marlboro Menthol

Τα τσιγάρα με μενθόλη, δηλαδή με γεύση μέντα, είναι μία εντελώς ιδιαίτερη κατηγορία που στην Ελλάδα ποτέ δεν υπήρξε ιδιαίτερα δημοφιλής. Αρκετές μάρκες του ελληνικού εμπορίου βγάζουν και τσιγάρο με μενθόλη, αλλά κανένα από αυτά δεν έχω υπόψη μου να έχει ιδιαίτερη κίνηση.

Τα Μάλμπορο μέντα πρέπει να ήρθαν στην Ελλάδα γύρω στα μέσα της δεκαετίας 1990. Κυκλοφορούν σε κανονικό και λάιτ. Το κανονικό, με περιεκτικότητες 10 και 0,7 (και μονοξείδιο 10), κατασκευάζεται εδώ από την Παπαστράτος - Φίλιπ Μόρις.

Στο συγκεκριμένο τσιγάρο, όπως διαπίστωσα πειραματικά, η μενθόλη βρίσκεται και στο χαρμάνι και στο φίλτρο (ή ίσως το φίλτρο έχει ποτίσει από το χαρμάνι). Όπως συνήθως με τα τσιγάρα μέντας, η γεύση της μέντας κυριαρχεί ολοκληρωτικά, καλύπτοντας τη γεύση του καπνού. Για όποιον δεν έχει δοκιμάσει τέτοια τσιγάρα, ενημερώνουμε ότι πρόκειται για μια απροσδόκητη αίσθηση δροσιάς που στην εισπνοή παγώνει όλο το στόμα (ούλα, δόντια, γλώσσα, ουρανίσκο κλπ.) θυμίζοντας οδοντόκρεμα. Η καθαυτό μυρωδιά της μέντας γίνεται αντιληπτή -εξίσου έντονα- στην εκπνοή. 

Νομίζω ότι μόνο ένας συστηματικός καπνιστής τέτοιων τσιγάρων θα μπορούσε να καταλάβει διαφορές ανάμεσα σε διαφορετικές μάρκες. Έτσι δεν έχω πολλά να προσθέσω για το Μάλμπορο. Είναι ένα σχετικά δυνατό, μετρίως χορταστικό τσιγάρο, και το βρήκα γλυκόπιοτο: χαρακτηριστικά, μπορώ να το καπνίσω και για πρώτο τσιγάρο το πρωί χωρίς το βήχα με τον οποίο συνήθως χαιρετώ την  κάθε καινούργια ημέρα.

Το πακέτο δεν είναι πια σαν αυτό της φωτογραφίας: όπως και στο κλασικό κόκκινο, το λογότυπο Marlboro είναι αδιόρατο -ανάγλυφο αλλά χωρίς μελάνι- στο πάνω μέρος του πακέτου, εν μέρει στην άσπρη γωνία και εν μέρει στο πράσινο περιθώριο. Το τσιγάρο έχει άσπρο φίλτρο, που στο πακέτο αναφέρεται ότι ανήκει στη νέα συγκλονιστική πατέντα Firm Filter (TM).

Δεν ξέρω κανέναν που να καπνίζει μόνιμα τσιγάρα μέντας, αλλά εμένα μου αρέσει να τα παίρνω μια στα τόσα για αλλαγή. Το συγκεκριμένο βρήκα ότι ταιριάζει για 2-3 τσιγάρα την ημέρα, σε κάποιες συγκεκριμένες φάσεις. Αντιλαμβάνεται βέβαια κανείς ότι δεν ταιριάζει με καφέ, ούτε με τα περισσότερα ποτά, μπορεί όμως π.χ. να ταιριάξει μ' ένα κρύο τσάι (που πίνω πολύ), και ίσως, φαντάζομαι, με ορισμένα δροσερά κοκτέιλ. Αλλά αυτά είναι βέβαια υποκειμενικά.

Πάντως πιστεύω πως όποιος τα καπνίζει (αυτά ή οποιαδήποτε Μένθολ) ως αποκλειστική μάρκα ανήκει σε άλλη κατηγορία καπνιστή (όπως άλλο είναι να καπνίζεις στριφτά κι άλλο έτοιμα), με διαφορετικά κριτήρια και γούστα, στα οποία δεν μπορώ να υπεισέλθω.

4, 10 ευρώ / 20 τσιγάρα.

Καπνοί στριφτού ΕΠΟΣ

Η Wolfway τους τελευταίους μήνες λάνσαρε τη νέα της σειρά, «Ελληνικός καπνός 'Επος»: δύο χαρμάνια για στριφτό και τέσσερα για πίπα. Οι συσκευασίες (τουλάχιστον οι μεγάλες)  φαίνεται ότι φτιάχτηκαν κατεσπευσμένα. Έτσι δεν υπάρχουν καθόλου πληροφορίες, ούτε οι ενδείξεις για body και room note, ενώ και το ντιζάιν είναι στοιχειώδες. Δε γράφει καν αν είναι για πίπα ή για τσιγάρο - πρέπει να κοιτάξεις στον διάφανο πάτο της συσκευασίας για να δεις το κόψιμο του καπνού.

Οι καπνοί στριφτού «Έπος» είναι χαρμάνια αμερικάνικου τύπου, με βιρτζίνια, μπασμά Ξάνθης και Μπέρλεϊ. Οι δύο εκδοχές ονομάζονται Smooth -πρακτικά δηλαδή ελαφρύς- ο γαλάζιος (ή «άσπρος»), και Wild ο μπλε.

Το Έπος wild, το μπλε, είναι μεσαίου βάρους προς ελαφρύ. Δίνει την αίσθηση καθαρού καπνίσματος, παρόλο που ο σβηστός καπνός αναδίνει ένα άρωμα σοκολάτας. Το άρωμα του μπασμά, πλούσιο (και εκπληκτικό) σε άλλα χαρμάνια της ίδιας εταιρείας, εδώ είναι ιδιαίτερα διακριτικό: το 'Επος παραμένει οπωσδήποτε ένα καλό τσιγάρο, αλλά σε καμία περίπτωση κάτι το μοναδικά αρωματικό. Από την άλλη, κι η πικρίλα άλλων χαρμανιών με μπασμά είναι εδώ πολύ πιο ήπϊα. Είναι εύστοχος ο χαρακτηρισμός wild, γιατί υπάρχει μια συνολική αίσθηση τραχύτητας στο κάπνισμα. Έπος πάντως δεν είναι.

Το Έπος γαλάζιο, κάπως ελαφρύτερο αλλά όχι υπερβολικά, το αξιολογώ πολύ παραπάνω. Αν εξαιρέσουμε τη δική μου εμμονή με το άρωμα του Wolfway, ίσως εδώ η εταιρεία να έχει πετύχει το καλύτερό της αποτέλεσμα: εξαιρετικά γλυκόπιοτο και στρόγγυλο κάπνισμα, ισορροπημένη γεύση και άρωμα, βάρος και ένταση διακριτικά αλλά καθόλου «νερωμένα», ευγενής και ιδιαίτερος χαρακτήρας. Δεν ξέρω αν είναι 100% καθαρός καπνός γιατί, όπως το Έπος μπλε όταν είναι σβηστό μυρίζει σοκολάτα, εδώ μυρίζει μέλι. Αλλά αν έχει χρησιμοποιηθεί κάποιο πρόσθετο έχει μπει με τέχνη κι έχει δέσει επιτυχημένα. Η αίσθηση ποιότητας και καθαρού καπνίσματος, που κατά το μάλλον ή ήττον χαρακτηρίζει όλα τα προϊόντα της εταιρείας, εδώ χτυπάει κορυφή. Πολλοί θα βρουν ότι ο μάλλον επηρμένος τίτλος «Έπος», ειδικά εδώ, δεν είναι άδικος.

Και οι δύο καπνοί, όπως και οι υπόλοιποι της εταιρείας, είναι ψιλοκομμένοι, χωρίς σκουπίδια, με καλά επίπεδα υγρασίας η οποία διατηρείται για εντυπωσιακά μεγάλο διάστημα, και σχεδόν χωρίς καθόλου φύρα.

Διατίθενται σε συσκευασίες των 100 και των 16,5 γρ., με επίσημες τιμές 23 και 4 ευρώ αντίστοιχα (=2,30ε τα 10 γρ. στη μεγάλη συσκευασία, περίπου 2,42 η μικρή). Σημειωτέον ότι η μικρή συσκευασία του «λευκού» είναι όντως λευκή, ενώ η μεγάλη γαλάζια.

Οι καπνοί πίπας Έπος είναι τέσσερις, μονοποικιλιακοί όλοι: Μπασμάς Ξάνθης, Ιζμίρ, Βιρτζίνια, και Green River.

Καπνός WOLFWAY

Ο καπνός Wolfway της ομώνυμης εταιρείας είναι χαρμάνι από 70% τουρκικό καπνό Ιζμίρ και 30% ελληνικό Μπασμά Ξάνθης. Είναι μεσαίου βάρους, 3,5/5 κατά τη σήμανση που χρησιμοποιεί η εταιρεία (άλλος θα το έλεγε και ελαφρύ, αλλά σαφώς βαρύτερο από άλλους καπνούς της ίδιας εταιρείας που από πολλούς χαρακτηρίζονται ως κουραστικά ελαφρείς). 

Το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό αυτού του καπνού είναι το άρωμά του. Προσωπικά το βρίσκω εκπληκτικό. Μέσα σε μερικά χρόνια αναζητήσεων σε ελληνικά και ξένα τσιγάρα και στριφτά και σε χύμα καπνούς, κάποιες φορές φευγαλέα είχα αγγίξει αυτή την πλούσια, αυτοκρατορική μυρωδιά που με έπειθε ότι πραγματικά ο τόσο δυσεύρετος μπασμάς ανταποκρίνεται στη θρυλική του φήμη και αξίζει να τον ψάξει κανείς. Πρώτη φορά όμως συναντώ έναν εμπορικά εντοπίσιμο καπνό όπου αυτό το άρωμα να είναι σταθερά παρόν. Παρά τα ελαττώματα που έχει σε άλλα σημεία, ο Wolfway είναι -υποκειμενικά βέβαια- ό,τι ωραιότερο έχω καπνίσει ποτέ.

Η γεύση είναι πλούσια και αφήνει σαφέστατα την αίσθηση του καθαρού από ξένες προσμίξεις καπνού. Έχει όμως μια χαρακτηριστική πικρίλα που θα ενοχλήσει ίσως κάποιους, και που μένει και ως επίγευση για αρκετή ώρα μετά.

Στη συσκευασία η εταιρεία σημειώνει επίσης «Room note 4/5». Η μυρωδιά που νιώθω στον αέρα όταν καπνίζω σε δωμάτιο είναι κάπως ξινή και δυσάρεστη. Φαίνεται όμως ότι αυτό είναι μια αίσθηση που δημιουργείται μόνο στον ίδιο τον καπνιστή. Από τρίτους έχω ακούσει να σχολιάζουν «κάποιος εδώ καπνίζει κάτι ιδιαίτερα αρωματικό».

Όπως σ' όλους τους καπνούς της εταιρείας, το κόψιμο είναι ψιλό και η υγρασία αρκετά υψηλή.

Ο καπνός Wolfway κυκλοφορεί μόνο σε συσκευασία 100 γραμμαρίων, που κρατάει πολλές μέρες. Ακόμη και εβδομάδες μετά το άνοιγμα, και μάλιστα με το κλείσιμο να έχει χαλάσει και άρα με τον καπνό ουσιαστικά ανοιχτό στον αέρα, το άρωμα αλλά -παραδόξως- και η υγρασία παραμένουν εντυπωσιακά αναλλοίωτα. Το βάρος αυξάνεται, η γεύση δένει και μεστώνει, αλλά η πικρίλα δυναμώνει δυστυχώς κι αυτή. Η φύρα στο τέλος του πακέτου είναι σχεδόν αμελητέα.

Δεν τον συνιστώ τόσο για συστηματικό κάπνισμα, όσο για ένα τσιγάρο μια στα τόσα. Καπνίζοντάς τον συνέχεια συνηθίζει κανείς το άρωμα και παύει να το αισθάνεται. Αντίθετα, ως διάλειμμα ανάμεσα σε άλλους καπνούς/τσιγάρα, το άρωμα διατηρεί πάντα αισθητή την αρχοντιά του.

Τιμή (επισήμως): 24 ευρώ τα 100 γρ. (=2,4ε/10 γρ.).

Πρέπει να σημειώσω (κι αν μας διαβάζουν από την εταιρεία ας το λάβουν υπόψη τους) ότι σ' όλες αυτές τις μεγάλες συσκευασίες το «φερμουάρ» δεν είναι πολύ καλά φτιαγμένο και μετά από μερικές μέρες χαλάει, αφήνοντας τον καπνό ανοιχτό.

Άσσος Άνευ έτοιμο τσιγάρο

 Εδώ και λίγες βδομάδες η Φίλιπ Μόρις Παπαστράτος λάνσαρε νέες κυκλοφορίες στην αγορά καπνού και έτοιμου τσιγάρου με το σήμα του Άσσου. Ο τίτλος, Άσσος Άνευ (ή Assos Aney;) τα λέει όλα: Τσιγάρο δίχως πρόσθετα. Είχε προηγηθεί λίγες μόνο βδομάδες πριν η κυκλοφορία του Marlboro χωρίς πρόσθετα (καπνός). Προφανώς η εταιρία θέλει να είναι στην μόδα των τελευταίων ετών, και θεωρώ πως δεν θα αργήσει να κυκλοφορήσει και έτοιμο τσιγάρο Marlboro δίχως πρόσθετα.
 Για τον σχεδιασμό του πακέτου, δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, είναι πανομοιότυπος με την συσκευασία του καπνού που έχει αναλύσει δυο παρουσιάσεις πιο κάτω ο Πέπε. Προσωπικά δεν μου άρεσε, ούτε το χρώμα ούτε η υφή του πακέτου, αλλά γούστα είναι αυτά.
  Πάμε στο περιεχόμενο. Ανοίγεις το πακέτο όπου υπάρχει ένα χαρτάκι που γράφει Νερό + Καπνός = Ασσος Άνευ. Δεν ξέρω αν είναι μόνο νερό και καπνός ή αν υπάρχουν μη τεχνητά πρόσθετα και δεν νομίζω εν τέλει να έχει τόσο μεγάλη σημασία. Άλλωστε όπως γράφει το πλαϊ του πακέτου, το γεγονός πως είναι χωρίς πρόσθετα δεν το καθιστά λιγότερο ανθυγιεινό για τον καπνιστή. Σαν τσιγάρο δεν με απογοήτευσε, δεν με ενθουσίασε κιόλας. Πρόκειται για μέτριο προς βαρύ american blend, ίσως με αρκετά βιρτζίνια και λιγότερα ανατολικά. Έχει απαλή γεύση, διακριτικό άρωμα ελληνικών καπνών και δεν ενοχλεί τον λαιμό. Παρόλα αυτά το βρήκα κάπως κουραστικό, δεν έχει ένταση και πολυπλοκότητα. Μετά το 3ο τσιγάρο μου φυγε η πρώτη έντονη διάθεση να το καπνίσω ξανά, χωρίς φυσικά να σκεφτώ ούτε στιγμή να πετάξω το πακέτο.
  Για τα λεφτά του, 3,50 ευρώ είναι καλούτσικη επιλογή, ειδικά για όσους αναζητούν κάτι απαλό, διακριτικό χωρίς συγκινήσεις.

ΤΣΙΓΑΡΟΧΑΡΤΑ ΚΑΤΑ ΒΑΡΟΣ

Σε μια προσπάθεια να ξεφύγουμε λίγο από τους εντελώς προσωπικούς και υποκειμενικούς ορισμούς «χοντρό», «ψιλό», «μεσαίο», μαζεψα από ηλεκτρονικά καταστήματα πληροφορίες ώστε να κατατάξουμε μερικά από τα πιο γνωστά τσιγαρόχαρτα σύμφωνα με το αντικειμενικό κριτήριο του βάρους του υλικού (γραμμάρια ανά τετραγωνικό μέτρο). Συνήθως κοιτάμε το πάχος και όχι το βάρος, αλλά στην ουσία το βάρος είναι που επηρεάζει το κάπνισμα: χαρτάκια με τα ίδια γραμμάρια ανά τετραγωνικό μέτρο έχουν κατά τεκμήριο ίδιο πάχος, και αν έχουν διαφορετικό (επειδή υπάρχει διαφορετική συμπίεση του χαρτιού) αυτό δεν επηρεάζει ιδιαίτερα το κάπνισμα. Χαρτάκια ομοιοβαρή / ομοιόπαχα διαφοροποιούνται μεταξύ τους ως προς το υλικό (ρυζόχαρτο, κανναβόχαρτο, ακατέργαστο), την ποιότητα, το ανάγλυφο και διάφορες άλλες λεπτομέρειες.

Αυτός ο κατάλογος θα βοηθήσει όποιον ψάχνει χαρτάκια πιο χοντρά ή πιο ψιλά από κάποιο συγκεκριμένο που έχει δοκιμάσει (ή ίδιου πάχους από άλλο υλικό ή από άλλη μάρκα κ.ο.κ.). Αφορά το κλασικό μικρό μέγεθος τσιγαρόχαρτων. Πληροφορίες όπως «χωρίς χημικά πρόσθετα» προέρχονται από τις ιστοσελίδες των καταστημάτων και δεν είμαι σε θέση να εγγυηθώ προσωπικά για την ακρίβειά τους.

Ο ελαφρύτερος τύπος χαρτιού φαίνεται να είναι τα 11 γρ/τμ, και ο βαρύτερος τα 27γρ/τμ.

11γρ/τμ:

• Smoking tree free γαλάζιο.

11,5γρ/τμ:

• Χαρτάκια του Παππού ασημί. Ρυζόχαρτο χωρίς χλώριο, χωρίς χημικά πρόσθετα καύσης, με φυσική κόλλα ακακίας. Αργή καύση.

12γρ/τμ:

• Gizeh  λαχανί. Ρυζόχαρτο. Κομμένες γωνίες.
• Gizeh λαχανί Έξτρα σλιμ. Πιο στενό χαρτάκι, κομμένες γωνίες. Ρυζόχαρτο με κόλλα από αραβικό κόμμι. 
• Mascotte extra thin ασημί.

12,5γρ/τμ:

• Πυθία καφέ. Ακατέργαστο, χωρίς χλώριο, με φυσική κόλλα ακακίας.
• Rizla Micron (ασημί καθρεφτέ πακέτο). Αργή καύση, σβήνουν.

13γρ/τμ:

• Πυθία ασημί. Χωρίς χλώριο, με φυσική κόλλα ακακίας.
• Πυθία μαύρο. Χωρίς χλώριο, με φυσική κόλλα ακακίας. Πιο χοντρό από το ασημί.
• Σέρτικο γκρι. Χωρίς χλώριο, χωρίς καμιά χημική πρόσμιξη. Κόλλα από αραβικό κόμμι.   
• Smoking μπλε. Φυτική κόλλα, χωρίς χρώματα και άλλα πρόσθετα.
• Smoking καφετί. Φυτική κόλλα, χωρίς χρώματα ή λευκαντικά ή άλλα πρόσθετα.
• Smoking Organic, γκρι-μπεζ-χακί-κάπως έτσι. Κανναβόχαρτο με οικολογική και βιολογική παραγωγή (χωρίς χημικά λιπάσματα στην καλλιέργεια της κάνναβης κλπ.).

13,5γρ/τμ:

• Raw Classic: Ακατέργαστο (=χωρίς χημική λεύκανση, άρα καφετί χαρτί), χωρίς χημικά πρόσθετα, κόλλα από φυσική ζάχαρη. Απ' όλα τα χαρτάκια Raw, αυτό είναι το μόνο σε κλασικό μικρό μέγεθος για το οποίο βρήκα πληροφορίες. Ίδιο μέγεθος είναι και το χαρτάκι από βιολογική κάναβη, χωρίς πληροφορίες βάρους. Όλα τα υπόλοιπα είναι από 1 1/4 μέχρι κινγκ σάιζ.
• Rizla  ασημί. Αργή καύση, σβήνουν.
• Χαρτάκια του παππού μαύρα. Ανάγλυφο ρυζόχαρτο χωρίς χλώριο, λευκαντικά και χημικά πρόσθετα καύσης, με φυσική κόλλα ακακίας. Αργή καύση, σβήνουν.
• Χαρτάκια του παππού καφέ Ακατέργαστα. Καφετί χαρτάκι από ακατέργαστες φυτικές ίνες χωρίς χλώριο και χημικά πρόσθετα, με φυσική κόλλα ακακίας. Αργή καύση, σβήνουν.

14γρ/τμ:

• OCB μαύρο. Χωρίς χλώριο, με κόλλα από φυσικό αραβικό κόμμι. Αργή καύση, σβήνουν.
• OCBάσπρο. Ρυζόχαρτο χωρίς χλώριο, με κόλλα από φυσικό αραβικό κόμμι. Αργή καύση, σβήνουν.
• OCB X-pert (μπλε σκούρο). Ρυζόχαρτο χωρίς χλώριο, με κόλλα από φυσικό αραβικό κόμμι. Αργή καύση, σβήνουν.
• OCB από οργανική κάνναβη (κιτρινομπέζ πακέτο). Χωρίς χλώριο, χωρίς λευκαντικό, με κόλλα από φυσικό αραβικό κόμμι. Ανακυκλωμένη συσκευασία με μελάνια φιλικά προς το περιβάλλον. Μέτρια καύση, σβήνουν. 
• Πυθία γαλάζιο. Χωρίς χλώριο, με φυσική κόλλα ακακίας.
• Σέρτικο γαλάζιο. Χωρίς χλώριο, χωρίς καμιά χημική πρόσμιξη. Κόλλα από αραβικό κόμμι.
• Σέρτικο ροζ.  Χωρίς χλώριο, χωρίς καμιά χημική πρόσμιξη. Κόλλα από αραβικό κόμμι.Ροζ πακέτο, ροζ χαρτάκι.
• Σέρτικο Αλεύκαντο (μπεζ πακέτο). Χωρίς χλώριο, χωρίς καμιά χημική πρόσμιξη. Κόλλα από αραβικό κόμμι.
• Σέρτικο πράσινο φλούο. Από οργανική κάνναβη. Χωρίς χλώριο, χωρίς καμιά χημική πρόσμιξη. Κόλλα από αραβικό κόμμι.
• Χαρτάκια του παππού ροζ (άσπρο πακέτο, ροζ χαρτάκι). Από φυτικές ίνες, χωρίς χλώριο και χημικά πρόσθετα καύσης, με φυσική κόλλα ακακίας. Αργή καύση.

14,5 γρ/τμ:

• Rizla σιελ. Ρυζόχαρτο χωρίς χλώριο και χημικά καύσης. (Έχει καταργηθεί, αλλά το αναφέρω πρώτον επειδή βρίσκεται ακόμα και δεύτερον επειδή αποτελεί πολύ γνωστό σημείο αναφοράς.) Σβήνουν.
• Rizla γαλάζιο (το καινούργιο). Ρυζόχαρτο. Σβήνουν.
• Rizla μπλε. Αναφέρεται ότι είναι λίγο πιο βαρύ από το γαλάζιο.
• Rizla ροζ (ακριβέστερα φούξια - μόνο το πακέτο, το χαρτάκι είναι άσπρο). Με κόλλα ακακίας.
• Χαρτάκια του παππού μπεζ. Ρυζόχαρτο από φυτικές ίνες, χωρίς χλώριο και χημικά πρόσθετα, με φυσική κόλλα ακακίας. Αργή καύση, σβήνουν.

16γρ/τμ:

• Χαρτάκια του παππού μπορντό. Ριζόχαρτο με διάτρητες ραβδώσεις, χωρίς χλώριο, με φυσική κόλλα ακακίας. Μέτρια καύση.
  

17γρ/τμ:

• Σέρτικο πράσινο κυπαρισσί. Χωρίς χλώριο, χωρίς καμιά χημική πρόσμιξη. Κόλλα από αραβικό κόμμι. 
• Σέρτικο πράσινο λαδί. Από φυσική κάνναβη. Χωρίς χλώριο, χωρίς καμιά χημική πρόσμιξη. Κόλλα από αραβικό κόμμι. 
• Χαρτάκια του παππού πράσινα. Πορώδες λιναρόχαρτο, χωρίς χλώριο, με φυσική κόλλα ακακίας. Ανάγλυφο υδατογράφημα με διάτρητες γραμμές για ομοιόμορφη καύση.

17,5γρ/τμ:

• Gizeh κόκκινο.
• Gizeh  πράσινο (κομμένες γωνίες).
• Gizeh πράσινο Έξτρα σλιμ (πιο στενό χαρτάκι).
• Rizla κόκκινο. Αργή καύση.
• Rizla μαύρο (κομμένες γωνίες). Αργή καύση.
• Rizla πράσινο (κομμένες γωνίες). Αργή καύση.
• Χαρτάκια του παππού ροζ (ροζ πακέτο, ροζ χαρτάκι). Από φυτικές ίνες, χωρίς χλώριο και χημικά πρόσθετα καύσης, με φυσική κόλλα ακακίας. Γρήγορη καύση.

 18γρ/τμ:

• Καρέλια. Κανονική καύση, δε σβήνουν.
• OCB πράσινο. Χωρίς χλώριο, με κόλλα από φυσικό αραβικό κόμμι. Κομμένες γωνίες. Μέτρια καύση.
• Πυθία πράσινο.
• Πυθία μπλε. Χωρίς χλώριο, με φυσική κόλλα ακακίας.
• Σέρτικο πορτοκαλί. Χωρίς χλώριο, χωρίς καμιά χημική πρόσμιξη. Κόλλα από αραβικό κόμμι. 
• Χαρτάκια του παππού καφέ «κορνίζα». Λιναρόχαρτο  χωρίς χλώριο, φυσική κόλλα ακακίας. Κομμένες γωνίες. Γρήγορη καύση.

18,5γρ/τμ:

• Χαρτάκια του παππού γαλανόλευκα. Από φυτικές ίνες με μικροκυψέλες, χωρίς χλώριο, φυσική κόλλα ακακίας. Μέτρια καύση, δε σβήνουν.

18,8γρ/τμ:

• OCB μπλε. Χωρίς χλώριο, με κόλλα από φυσικό αραβικό κόμμι. Κομμένες γωνίες. Μέτρια καύση.

19,5γρ/τμ:

• Drum. Γρήγορη καύση, δε σβήνουν. 
• Smoking πράσινο. Κομμένες γωνίες. Φυτική κόλλα, χωρίς χρώματα και άλλα πρόσθετα.

20,5γρ/τμ:

• Χαρτάκια του παππού μπλε. Με (διάτρητες;) ραβδώσεις, χωρίς χλώριο, με φυσική κόλλα ακακίας. Γρήγορη καύση, δε σβήνουν.

21γρ/τμ:

• Gizeh μπλε.
• Σέρτικο κόκκινο. Χωρίς χλώριο, χωρίς καμιά χημική πρόσμιξη. Κόλλα από αραβικό κόμμι.
• Smoking πορτοκαλί. Τύπου Α (ευάερο), με φυτική κόλλα, χωρίς χρώματα και άλλα πρόσθετα.

22γρ/τμ:

• Χαρτάκια του παππού κίτρινα. Με διάτρητες ραβδώσεις και μικροκυψέλες. Γρήγορη καύση.

23γρ/τμ:

•  Rizla άσπρο. (Δε βλέπω να αναφέρεται πια πουθενά ότι είναι τύπου Α, δηλαδή πιο πορώδες από τα κλασικά χαρτάκια.)

23,5γρ/τμ:

•  Rizla πορτοκαλί. (Αλλού το είδα να αναφέρεται και ως 23γρ/τμ - ντάξει, αμελητέα διαφορά). Αργή καύση.

25γρ/τμ:

• Smoking με γεύση γλυκόρριζας - σοκολατί πακέτο. Φυτική κόλλα, χωρίς χρώματα και άλλα πρόσθετα. (Η ιστοσελίδα της εταιρείας διευκρινίζει ότι δεν είναι γλυκόρριζα, απλώς μοιάζει.)

27γρ/τμ:

• Rizla γλυκόρριζα (κιτρινοπορτοκαλί πακέτο). Σκούρο καφετί χαρτάκι που αφήνει γλυκειά γεύση στα χείλη. Γρήγορη καύση.

Παρατηρήσεις:

Στα Σέρτικα οι διαφορές στις συσκευασίες δεν είναι πολύ ξεκάθαρες. Μοιάζουν αρκετά μεταξύ τους και δεν είναι εύκολο να πεις ποιο είναι πιο γκρίζο ή πιο πράσινο. Και στου παππού ισχύει κάτι ανάλογο.

Σχεδόν όλα τα προϊόντα του παππού, χαρτάκια και φίλτρα, αναφέρεται ότι αξιοποιούν κάποια ιδιαίτερη πατέντα (τρήση, συμπίεση, σπάνια υλικά κλπ.).
Όλα τα χαρτάκια Rizla, ανεξάρτητα αν στην περιγραφή λέει ότι σβήνουν ή όχι, έχουν στη συσκευασία τους το σηματάκι firesafe.

Καπνός Άσσος Άνευ

Ο νέος καπνός στριφτού της εταιρείας Παπαστράτος - Φίλιπ Μόρις, σύμφωνος με τη μόδα των πρόσφατων ετών για πιο φυσικά καπνά. Κυκλοφόρησε ταυτόχρονα και σε έτοιμο τσιγάρο.

Το πρώτο που βλέπουμε στη συσκευασία είναι ότι το ντιζάιν του άσπρου Άσσου, παρόμοιο με της κασετίνας, εδώ έχει χρωματιστεί σε τόνους του μπεζ, όπως είθισται για όλα τα παρόμοια προϊόντα χωρίς ή με λιγότερα πρόσθετα. Το πλαστικό του πακέτου είναι τραχύ απ' έξω, κι έχει αυτές τις γραμμίτσες σαν ραφές γύρω γύρω, δημιουργώντας γενικά μια αίσθηση φυσικού ακατέργαστου προϊόντος. Βέβαια οι γραμμές είναι απλώς τυπωμένες, και η μέσα επιφάνεια είναι γυαλιστερή.

Το δεύτερο που βλέπουμε είναι ότι δε γράφει «Χωρίς πρόσθετα» αλλά «Χωρίς τεχνητά πρόσθετα», και μ' έναν αστερίσκο. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος επίσημα κατοχυρωμένος τρόπος να οριοθετηθεί η διάκριση φυσικού και τεχνητού πρόσθετου: αν βάζουν κακάο ή μέλι θεωρείται φυσικό πρόσθετο; Πάντως είναι διαφορετική περίπτωση από άλλους καπνούς όπως ο Πουέμπλο, όπου δηλώνεται ευθέως ότι δε χρησιμοποοιείται κανένα πρόσθετο οποιουδήποτε είδους παρά μόνο νερό. Από την άλλη, ο αστερίσκος δεν κρύβει καμιά παγίδα: παραπέμπει απλώς σ' ένα κειμενάκι, που προφανώς είναι υποχρεωτικό να μπει, που μας προειδοποιεί ότι ο καπνός χωρίς πρόσθετα δεν είναι λιγότερο βλαβερός.

Σε άλλο σημείο της συσκευασίας διαβάζουμε ότι το χαρμάνι περιλαμβάνει και επιλεγμένα ελληνικά καπνά.

Το ίδιο το χαρμάνι είναι πολύχρωμο, με σκουροκάστανα, καστανοκόκκινα και ξανθά καπνά. Πρόκειται για χαρμάνι αμερικάνικου τύπου, με σχετικά ήπια γεύση (όχι υπερβολικά: δεν είναι άτονο), μεσαίου βάρους που προσωπικά το βρίσκω ικανοποιητικό. Αν το συγκρίνουμε με τον καπνό Άσσο τον άσπρο, ο Άνευ είναι ίσως μια ιδέα βαρύτερος και με αρκετά καθαρότερη αίσθηση καπνού, αν και δεν πείθομαι ότι είναι 100% καπνός και νερό. Φυσιολογική υγρασία, κόψιμο κάπως φαρδύτερο από άλλους καπνούς (από τους Καρέλια λ.χ.), χωρίς σκουπιδάκια.

Παρόλο που στη συσκευασία διακρίνεται πολύ έντονα η προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων, το αποτέλεσμα είναι καλό. Ένας ευχάριστος καπνός που θα τον ξαναέπαιρνα. Τα αμερικάνικα χαρμάνια δεν είναι η πρώτη μου επιλογή, αλλά ούτε και τα αποφεύγω. Για τους δηλωμένους θιασώτες του είδους είναι πολύ καλή επιλογή.

Τιμή: 3,40 ευρώ τα 15 γραμμάρια = περ. 2,26ε/10γρ.

Οφείλω να σχολιάσω ότι ο τίτλος «ASSOS» (λατινικά γράμματα) «ΑΝΕΥ» (ελληνικά γράμματα) είναι ένας κιτς τραγέλαφος.

ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ - ΝΕΑ ΤΣΙΓΑΡΑ (β)

Επειδή η παλιότερη ανάρτηση με το ίδιο θέμα έχει γίνει δύσχρηστη από τα πολά σχόλια, λέω να συνεχίσουμε την κουβέντα εδώ.

Εδώ λοιπόν θα γράφουμε, στα σχόλια, ανακοινώσεις ή ερωτήσεις για κάθε νέο καπνοπροϊόν που υποπίπτει στην αντίληψή μας. Δεδομένης της απαγόρευσης των διαφημίσεων για τσιγάρα και καπνούς, αυτός θα είναι ένας τρόπος να ενημερωνόμαστε μεταξύ μας για τις νέες εξελίξεις στην αγορά.

DRINA Special Filter

Παραδοσιακό τσιγάρο των χωρών της πρώην Γιουγκοσλαβίας με δική του ιστορία, κάτι δηλαδή σαν τον δικό μας άσσο. Για να είμαι πιο ακριβής, κυκλοφορεί στην Σερβία, το Μαυροβούνιο, την Βοσνία και κατά πάσα πιθανότητα στην Κροατία και τα Σκόπια, ενώ δεν γνωρίζω αν υπάρχει στην Σλοβενία.

Πήρε το όνομα του απ τον Δρίνο, τον μεγαλύτερο παραπόταμο του Σάβα που διασχίζει το Μαυροβούνιο, την Σερβία και την Βοσνία. Κυκλοφορεί σε διάφορες εκδοχές. Πρόσφατα δοκίμασα το εικονιζόμενο πακέτο από Σερβία το οποίο κατασκευάζεται στην Βοσνία, ενώ κυκλοφορεί και σε κόκκινο πακέτο με κατασκευαστή την Φίλιπ Μόρις στο εργοστάσιο στο Νις.

Πάμε στο περιεχόμενο. Το χαρμάνι του είναι μάλλον ευρωπαϊκό, ημιανατολικό (βιρτζίνια - ανατολικά) αναλογίες πίσσα - νικοτίνη 10/0,9. Όχι, δεν είναι καθόλου βαρύ. Κάθε άλλο. Έχει καλή καύση, απαλή γεύση, ωραίο, γλυκό άρωμα και αφήνει ευχάριστη επίγευση. Πραγματικά ωραίο τσιγάρο. Όχι κάτι το ιδιαίτερο και πολύπλοκο, αλλά απλό και ευχάριστο με καλής ποιότητας καπνά. Με ξένισε το διπλό χαρτάκι πάνω απ το φίλτρο, το οποίο όμως είναι τόσο λεπτό που άνετα μπορεί να καπνιστεί, αναφέρομαι σε όσους προτιμούν να καπνίζουν το τσιγάρο μέχρι τέλος.

Όσοι λάτρες ανατολικών σημάτων επισκεφθείτε αυτές τις χώρες, αναζητήστε το. Στην Σερβία η τιμή του είναι -αν δεν κάνω λάθος- 110 δηνάρια, δηλαδή λιγότερο από 1 ευρώ!

Υ.Γ επειδή είναι η πρώτη μου παρουσίαση, ελπίζω τα όποια λάθη μου να αντιμετωπιστούν με επιείκεια.

Καπνός ΚΑΡΕΛΙΑ ORIENTAL MIST

Είμαι πολύ χαρούμενος και αισιόδοξος από τις εξελίξεις των τελευταίων μηνών στην αγορά του στριφτού. Ό,τι καινούργιο έχει βγει, εγχώριο (GR, Wolfway) ή εισαγόμενο (Pueblo), ανεβάζει τον μέσο όρο, επιπλέον δε παρατηρώ και μια στροφή προς τον ανατολίτικο καπνό που αρκετοί την είχαμε ευχηθεί.

Ο νέος καπνός του Καρέλια, Oriental Mist (=ανατολίτικη ομίχλη), είναι αποτέλεσμα μίας καλά κρυμμένης συνταγής χαρμανιού, φτιαγμένης με oriental και άλλα εξαιρετικής ποιότητας καπνά, χωρίς πρόσθετα αρώματα, τα οποία επαναφέρουν στη μνήμη μας γεύσεις που όλοι νοσταλγούμε (κατευθείαν από την ιστοσελίδα της εταιρείας).

Η διατύπωση είναι πολύ τίμια και δεν πρέπει να μας παραπλανήσει, γιατί δεν το επιδιώκει:

α) Δεν είναι χαρμάνι από ανατολίτικα, αλλά από ανατολίτικα και άλλα.

β) Δεν είναι χωρίς πρόσθετα, αλλά χωρίς πρόσθετα αρώματα.

Η εμφάνιση του καπνού θυμίζει τα άλλα χαρμάνια του Καρέλια: ψιλοκομμένος (οι καπνοί Καρέλια έχουν ένα χαρακτηριστικό δικό τους κόψιμο), με μπόλικη υγρασία. Καθόλου σκουπίδια, λίγα κοτσανάκια -που φαίνεται ότι στα ανατολίτικα καπνά πρέπει να υπάρχουν- ψιλοκομμένα κι αυτά. Άρωμα καθαρού σκέτου καπνού.

Ο καπνός είναι αρκετά ελαφρύς. Η γεύση και το άρωμα που κυριαρχεί δεν είναι τόσο των ανατολίτικων καπνών όσο του εξαιρετικά πετυχημένου, κατά τη γνώμη μου, συνδυασμού των ανατολίτικων με τα «άλλα». Τα «άλλα» υποθέτω ότι θα είναι Βιρτζίνια, αφού η εταιρεία τα αγαπάει πολύ, αλλά το χαρμάνι είναι τόσο ισορροπημένο ώστε δεν «ακούγονται» τα συστατικά του ένα-ένα αλλά μόνο το σύνολο. Ήπια, πλούσια, κρεμώδης γεύση, ελαφρά πικάντικη, άρωμα ευγενικό και λεπταίσθητο, πάρα πολύ χαρακτηριστικό.

Υπάρχει κάπου κρυμμένη μια οξύτητα που δε μ' άρεσε - θυμίζει άγουρα καπνά. Πιθανόν να ήταν κάτι συμπτωματικό του συγκεκριμένου πακέτου. Δεν ανατρέπει τη συνολική γευστική εικόνα, απλώς χαλάει την τελειότητα. Υποθέτω ότι θα στρώσει στην πορεία. Αν εξαιρέσουμε αυτή τη λεπτομέρεια, θεωρώ ότι ο καπνός, πέρα από τα καλής ποιότητας καπνά, είναι και αριστοτεχνικά χαρμανιασμένος.

Η συσκευασία, μαζί με τον τίτλο και διάφορα σλόγκαν γραμμένα στο πακέτο, προβάλλει την ιδέα της νοσταλγίας, της παλιάς και αγαπημένης αλλά κάπως ονειρώδους ανάμνησης, και της Ανατολής. Η ζωγραφιά της κοπέλας που καπνίζει θυμίζει την αισθητική πολύ παλιών πακέτων όπως λ.χ. το Ego. Τώρα, το γιατί έβαλαν μια κοπέλα δεν το ξέρω, πάντως σε καμία περίπτωση δε θα έλεγα ότι ο καπνός δεν είναι κατάλληλος για άντρες.

Θα ήθελα να σχολιάσω ότι η απουσία οποιασδήποτε λέξης γραμμένης στα ελληνικά, σ' ένα προϊόν ελληνικής εταιρείας για την ελληνική αγορά και μάλιστα με εξόχως ελληνικά χαρακτηριστικά, είναι τουλάχιστον κακόγουστη.

Το δοκίμασα με πολύ λεπτά χαρτάκια Rizla Micron και ο συνδυασμός ήταν πολύ κακός, μάλλον λόγω της ψηλής υγρασίας. Με μεσαία Rizla γαλάζια (αυτά που καταργήθηκαν αλλά βρίσκονται ακόμη στα περίπτερα) ταιριάζει πολύ καλύτερα. Ίσως μ' ένα καλό χοντρό χαρτάκι ο καπνός να αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο. Για φίλτρα δε θα σχολιάσω γιατί δεν πολυκαταλαβαίνω τις διαφορές.

4,50 ευρώ / 20γρ (=2,25 ευρώ/10 γρ).

ΚΑΠΝΟΙ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ WOLFWAY

Χωρίς αναλυτική παρουσίαση, μια τυπική ενημέρωση για το ποια σήματα της εταιρείας κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή.

1. Oriental: Ανατολικό χαρμάνι, 70% Σάμσουν Κατερίνης, 30% Μπασμάς Ξάνθης.

Body: 1/5, Room note: 3/5

2. Wild Guns: «Παλαιό Αμερικάνικο» χαρμάνι από Isleta Pueblo του Νέου Μεξικού (ΗΠΑ) και Burley του Τενεσί. Έχει γίνει σχετική ανάρτηση εδώ.

Body: 3,5/5, Room note: 2,5/5

3. Black Sea: Ημιανατολικό (ή παραλλαγή Αμερικάνικου) χαρμάνι με Gold Virginia από την Βιρτζίνια, Burley Hampton από το Κεντάκι, Connecticut από το Κονέτικατ,  Σάμσουν Κατερίνης, Μπασμά Ξάνθης και Λατάκια από τη Λατάκεια της Συρίας. Έχει γίνει σχετική ανάρτηση εδώ.

Body: 3/5, Room note: 2,5/5

4. Lizard Tail μαύρο: Αμερικάνικο χαρμάνι με σκούρα Virginia από την Βιρτζίνια, Burley Hampton από το Κεντάκι και Μπασμά Ξάνθης. 

 Body: 2/5, Room note: 2/5

5. Lizard Tail κόκκινο: Αμερικάνικο χαρμάνι με τις ίδιες ποικιλίες όπως το μαύρο, + μέλι ελάτου (ίσως και άλλα συστατικά).

Body: 4,5/5, Room note: 2/5

6. Μύρο:  Χαρμάνι «μόνο για γυναίκες» (sic), με Gold Virginia από την Βιρτζίνια και Isleta Pueblo του Νέου Μεξικού, ζυμωμένο με λικέρ και σιρόπι καραμέλας και ψημένο με απόσταγμα πραγματικής καραμέλας.

Body: 1,5/5, Room note: 3/5

7. Wolfway: Ανατολικό χαρμάνι με Ιζμίρ από τη Σμύρνη και Μπασμά Ξάνθης.

Body: 3,5/5, Room note: 4/5

Όλοι οι καπνοί κυκλοφορούν σε συσκευασίες 100 γρ. = 24 ευρώ (2,4 ευρώ τα 10 γραμμάρια). Τουλάχιστον το Black Sea, το Lizard μαύρο και το Wild Guns κυκλοφορούν επίσης σε συσκευασίες 15 γρ. = 3.80 ευρώ (=περ. 2.54 ευρώ τα 10 γραμμάρια).

Από τα 7 χαρμάνια τα έχω δοκιμάσει όλα εκτός από το Μύρο. Lizard κόκκινο έκανα ένα τσιγάρο δειγματοληπτικά, τα άλλα 5 τα έχω καπνίσει σε ποσότητα.

Καπνός PUEBLO - τώρα και στην Ελλάδα

Αυτή είναι η πρώτη ανάρτηση που κάνω μόνος μου στο μπλογκ του Πέτρου και ελπίζω να αντιμετωπιστεί με επιείκεια: Δεν είμαι καπνογνώστης, είμαι απλώς ένας που του αρέσει να καπνίζει και να γράφει!

Στις 15 Απριλίου 2015 μάθαμε, από σχόλιο εδώ,  ότι ο θρυλικός καπνός Πουέμπλο κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα. Είναι χαρμάνι Βιρτζίνια, καθαρό από κάθε είδους πρόσθετο εκτός από το νερό, παράγεται από τη γερμανική Poschl Tabak, και κυκλοφορεί σε δύο εκδοχές, την φουλ-φλέιβορ κίτρινη και τη λάιτ γαλάζια.

Ο κίτρινος πρέπει να είναι ο ίδιος που κυκλοφορεί και στην Ισπανία, επομένως δεν υπάρχει τίποτε να προσθέσουμε στην παλιά ανάρτηση που είχε κάνει ο Πέτρος. Προτείνω ωστόσο η συζήτηση να μεταφερθεί εδώ, γιατί εκεί έχουν μαζευτεί τόσο πολλά σχόλια που η σελίδα αργεί να φορτώσει.

Θα αναφερθώ περισσότερο στον γαλάζιο. Τον δοκίμασα μετά από 3-4 πακέτα κίτρινου. Είναι η μοναδική φορά εδώ και πολλά χρόνια που αποφασίζω να επιλέξω λάιτ. Μου άρεσε περισσότερο από τον κίτρινο και προς το παρόν τον έχω καθιερώσει.

Νομίζω ότι ο γαλάζιος είναι μια ιδέα πιο υγρός, παρόλο που και οι δύο έχουν χαμηλή υγρασία (για προφανείς λόγους συντήρησης αφού δεν έχουν πρόσθετα). Αυτό τον κάνει πιο ευκολοκάπνιστο, και του αφαιρεί μια αίσθηση ξηρότητας στον ουρανίσκο που μου άφηνε ο κίτρινος.

Το βάρος είναι αρκετά ικανοποιητικό - μην ξεχνάμε ότι η κλίμακα βαριού-ελαφριού είναι διαφορετική στα στριφτά απ' ό,τι στα έτοιμα, αφού τα στριφτά δεν έχουν ανώτατο όριο. Έτσι ένα λάιτ στριφτό, ή τουλάχιστον το συγκεκριμένο, πρέπει να αντιστοιχεί περίπου σ' ένα φουλ-φλέιβορ έτοιμο τσιγάρο, ή σ' ένα μίντιουμ της παλιάς εποχής: ούτε βαρύ αλλά ούτε και ελαφρύ, μεσαίο.

Έχει όμως πιο έντονη γεύση από το κίτρινο, που πετυχαίνει τον περίεργο συνδυασμό σχετικά βαριού καπνίσματος με εξαιρετικά ελαφριά και διακριτική γεύση. Ο γαλάζιος είναι πιο ισορροπημένος κατά τούτο. Και πάλι διακριτική είναι η γεύση, πιο αισθητή όμως. Δε θα την παρομοιάσω με κάτι, πάντως πολύ ευχάριστη για τα γούστα μου.

Συμπέρασμα: και οι δύο καπνοί έχουν πολύ σημαντικά πλεονεκτήματα (εξαιρετική ποιότητα καπνού και κατεργασίας + καθαρότητα), αλλά ο γαλάζιος είναι πιο πετυχημένος για μένα.

Και οι δύο έχουν το μειονέκτημα ότι τρίβονται πολύ και το πακέτο έχει αρκετή φύρα στο τέλος. Αυτό δεν αλλάζει ούτε προσθέτοντας υγραντηράκι. Ωστόσο στον γαλάζιο δε νιώθω καν την ανάγκη να βάλω υγραντήρα (είχα βάλει στον κίτρινο, και είδα μια πολύ μικρή αλλαγή στη γεύση και την καύση που δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο).

Πρέπει να πω ότι και τα δύο πακέτα τα βρίσκω πάρα πολύ ωραία, με τον έξοχο συνδυασμό ώχρας και τυρκουάζ, παρόλο που οι αναφορές σε Λατινική Αμερική, για γερμανικό καπνό, είναι λίγο κιτς σαν ιδέα. Και κάτι ακόμη πιο υποκειμενικό: συγκινήθηκα που ξαναβρήκα αυτό τον τύπο συσκευασίας (πακέτο από χαρτί σε ζελατίνα), που είχαν τα παλιά Ντραμ, Κούπερ κ.ά. αλλά είχε χαθεί εδώ και αρκετά χρόνια από την ελληνική αγορά.

Και οι δύο καπνοί, αυτή τη στιγμή, έχουν 25 γραμμάρια και κάνουν 6,10 ευρώ = 2,44 ευρώ τα 10 γρ.

_________________

ΠΡΟΣΘΗΚΗ:

Περιεκτικότητες Πουέμπλο κίτρινου:
φίλτρο 5,2 χιλ. - χαρτάκι τύπου Α: πίσσα 8, νικοτίνη 0,6
φίλτρο 5,2 χιλ. - χαρτάκι τύπου Β: πίσσα 10, νικοτίνη 0,8

φίλτρο 7,2 χιλ. - χαρτάκι τύπου Α: πίσσα 15, νικοτίνη1,1

φίλτρο 7,2 χιλ. - χαρτάκι τύπου Β: πίσσα 18, νικοτίνη 1,5

(Σημείωση: με τα δεδομένα της ελληνικής αγοράς αυτές οι περιεκτικότητες είναι πλασματικές, γιατί κανένα φίλτρο δεν έχει αυτά τα πάχη. Τα κανονικά -που συνήθως τα λέμε χοντρά- είναι 8 χιλ., τα μεσαία -σλιμ- 6 ή 6,5 χιλ. και τα λεπτά -ούλτρα σλιμ- γύρω στα 5,5 χιλ.. Χαρτάκια τύπου Α είναι αυτά με τους πολλούς πόρους, από τα οποία σχεδόν μόνο το Ρίζλα άσπρο έχει απομείνει. Ουσιαστικά όλοι με τύπου Β στρίβουν. Το νόημα των περιεκτικοτήτων είναι κυρίως να συγκρίνει κανείς καπνούς μεταξύ τους, και όχι να πληροφορείται απόλυτες τιμές πίσσας-νικοτίνης.)

Για το Blog

 Για προσωπικούς λόγους δεν θα συνεχίσω να γραφω στο blog. Αν κάποιος ή κάποιοι απο τους παλιούς χρήστες,επιθυμουν να εξακολουθησουν να δημοσιευουν νεες αναρτησεις,ας μου στειλουν ενα mail στο Psychonaut1@hotmail.com για να τους προσθεσω σαν συνδιαχειριστες.Kαλή συνέχεια!

GR RED καπνός στριφτού

Θα μας τρελάνει εντελώς η ΣΕΚΑΠ!Έσπασε κάθε ρεκόρ ταυτόχρονων κυκλοφοριών,με 2 νέα τσιγάρα και 2 νέους καπνούς GR κόκκινο(βαρύ) και μπλε(ελαφρύ)! Εμείς θα ασχοληθούμε με την Full Flavor εκδοχή.

   Λοιπόν,ότι ξέρατε για τους ως τώρα καπνούς της ΣΕΚΑΠ,ξεχαστε το. Αν το γνώρισμα των Cooper και Old Town ήταν ο ξερός χοντροκομμένος  σκούρος καπνός,με τα πολλά σκουπιδάκια και την "χωραφίσια" αίσθηση,εδώ έχουμε κάτι ριζικά διαφορετικό. Κατάξανθα,ψιλοκομμένα,πεντακάθαρα  καπνά,ελαφρώς αρωματισμένα με κάτι που θυμίζει τον πορτοκαλί καπνό του Καρέλια,ευτύχώς σε διακριτικότερο ποσοστό(μακάρι να μην υπήρχε καθόλου, κατα την γνώμη μου).Το βάρος του ειναι αρκετά ηπιο,παραπάνω από ότι πρέπει για τα δικά μου hardcore γούστα,ενώ εμπειρικά μιλώντας πάντα, στο χαρμάνι του δεν αισθάνομαι σχεδόν καθόλου burley,τα οποία ή απουσιάζουν ή είναι σε πολύ μικρή ποσότητα.Έχω την εντύπωση πως μιλάμε για μείγμα Golden Virginia(στην ποικιλία αναφέρομαι,όχι την μάρκα) με μια ικανοποιητική ποσότητα ανατολικών,τα οποία είναι αναγνωρίσιμα,κατά την γνώμη μου τύπου "Κατερίνης".Τα καπνά του πάντως είναι εμφανώς πολύ καλής ποιότητας. Η μόνη παρατήρηση μου είναι,πως θα μπορούσαν αυτό το χαρμάνι να το βάλουν στην μπλέ εκδοχή και να έφτιαχναν ένα βαρύτερο ,για τους θεριακλίδες.

 Εδώ να διευκρινίσω πως το προιόν αυτό,δεν έχει καμιά σχέση με το επιεικώς μέτριο βιομηχανικό τσιγάρο με το ίδιο όνομα.Ανοίκει ξεκάθαρα στην Premium κατηγορία(Εxtra premium γράφει η καπνοσακούλα με μια διάθεση υπερβολής).Ίσως να είναι δίκοπο μαχαίρι η χρήση του ονόματος GR και όχι κάποιου άλλου νέου,αφού ναι μεν είναι αναγνωρίσιμο από όλους τους Έλληνες καπνιστές,αλλά σε καμιά περίπτωση δεν τους παραπέμπει σε κάτι ντελικάτο.Πιθανολογώ πως αν ήταν επιτρεπτή η διαφήμιση,θα το ονόμαζαν κάπως αλλιώς.
 Καλή κίνηση πάντως,είμαι βέβαιως πως σιγά-σιγά, θα καταλάβει ικανοποιητικό μερίδιο αγοράς.