Πέμπτη 10 Μαΐου 2012

Auld Kendal Mixed

 Aυτος ο καπνος μου ήρθε απο Αγγλια.Δεν εχω πολλες πληροφοριες για το αν βρισκεται ευκολα και για τον κατασκευαστη.Απο ότι καταλαβα ειναι χαρμανια που τα στελνουν σε καποια καπνοπωλεια,αλλα Additive free,αλλα αρωματισμενα αναλογα με τα γουστα του πελατη. Εχω δοκιμασα τον Mixed που ειναι το μετριου βαρους χαρμανι και αποτελειται απο Αμερικανικα ξανθα Βιρτζινια και σκουρα καπνα απο τα Μαλάουι.
  Όταν ανοιγεις την καπνοσακουλα,ερχεται μια φοβερη φυσικη μυρωδια δυνατου καπνου(Μαλαουι), ο οποιος ειναι πεντακαθαρος,χωρις ουτε ενα σκουπιδακι και στην σωστη ηγρασια. Για να σας βαλω στο κλιμα,θα τον περιεγραφα ως ενα super luxury halfsware shag. Απιστευτο,γεματο καπνισμα.
  Βαθμολογια 8 στα 10

Ανανεωση 20-9-2012:
 Δοκιμασα και τον Halfsware της ίδιας μαρκας.Με διαφορα το καλυτερο Halfsware που εχω δοκιμασει.Δεν βρηκα ούτε ενα σκουπιδακι.Περισσοτερα σκουρα καπνα, παρα ξανθα,σε ενα απολυτα ισορροπημενο χαρμανι,με πολυ γεματη γευση. 8 στα 10.

 Ανανεωση 23-09-2012
 Δοκιμασα αλλους 3 καπνους της σειρας. Tov Gold,εναν καταξανθο πεντακαθαρο Βιρτζινια καπνο που παρολη την εμφανως υψηλη ποιοτητα του,ηταν αερας κοπανιστος και χωρις γευση όπως όλοι οι σκετοι Βιρτζινια.
 Τον Kentucky ο οποιος ηταν βαρυς του θανατα και καταμαυρος,αλλα μου εβγαζε ενα βίτσιο αφου ειχε αισθηση παρομοια με πουρο.Για να μην τα πολυλογω τους αναμειξα και τους δυο και πηρα ικανοποιητικο αποτελεσμα.
 Τέλος δοκιμασα και τον Georgia Blend ο οποιος εχει μεσα του καπνα ανοιχτοχρωμων Burley και ειναι μέτριος σε βαρος. Κανει συμπαθητικο κάπνισμα και μου θυμιζει αρκετα τον καπνο Lucky Strike.

50 σχόλια:

  1. "Απο ότι καταλαβα ειναι χαρμανια που τα στελνουν σε καποια καπνοπωλεια"

    Εννοείς ότι δεν κυκλοφορεί από κάποια μεγάλη εταιρεία στο ευρύ εμπόριο αλλά μόνο σε επιλεγμένα σημεία από κάποια επιχείρηση που σχεδιάζει χαρμάνια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μαλλον τα στελνουν χυμα και χυμα τις καπνοσακουλες που ειναι όλες ιδιες για όποιο χαρμανι επιλεξεις. Ο Rob μου τα εστειλε και τα πηρε απο το my smoking shop. Απο οτι καταλαβα η παραγωγως εταιρεια φτιαχνει και δικα της χαρμανια πιπας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Παράξενο, αλλά έξυπνος τρόπος να μειώσεις τα έξοδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Έχω δει μερικά τέτοια σε παρουσιάσεις καπνών πίπας, είτε στο ΥΤ (από ιδιώτες) είτε στα σάιτ κάποιων καπνομάγαζων. Μου φαίνεται ότι πρέπει να είναι ό,τι πιο μερακλήδικο. Τέτοια χαρμάνια εκτός τυποποιημένου μεγαλεμπορίου είναι πολύ γνωστά π.χ. για τα τσάγια, για τους καφέδες, αλλά για τον καπνό δεν τα ήξερα. Ότι μάλιστα θα υπάρχουν και για στριφτό, μου κάνει εντύπωση: πες, ο καπνιστής πίπας είναι έτσι κι αλλιώς πιο απαιτητικός, πιο μυημένος. Στο στριφτό δεν ήξερα να υπάρχει τέτοια πιάτσα μερακλήδων.

    Εδωμέσα διάβαζα ότι και εδώ ήδη έχει ξεκινήσει κάτι τέτοιο σε κάποιες πόλεις. Θετική εξέλιξη, αλλά δεν ξέρω αν θα πιάσει. Πέρα από το επίπεδο καπνικής παιδείας που έχουμε εδώ, καλό ή κακό, νομίζω ότι γενικά αυτό το στυλ μαγαζιού από ειδήμονες προς απαιτητικούς πελάτες προσιδιάζει στην αγγλική κουλτούρα και όχι στην ελληνική.

    Ξέρεις Πέτρο ποια είναι η σχέση τιμής με τις τρέχουσες τιμές Αγγλίας για καπνούς;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Mπα. Οι Αγγλοι δεν φημιζονται για τον πολιτισμο τους,ουτε για το μερακι τους. Υποτιμας τον Ελληνα,μαλλον δεν εζησες κοντα σε αλλους λαους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Στην Ελλάδα μπορεί να έχουμε παραγωγούς ή μικρές επιχειρήσεις που βγάζουν π.χ. εξαιρετικό κρασί ή φέτα κλπ., και που απευθύνονται σε μερακλήδες πελάτες. Αλλά δεν έχουμε παράδοση σε κάτι σαν «το χαρμάνι του Φόρτναμ & Μέισον» για τσάι, ούτε ένα καπνοπωλείο σαν του Ντάνχιλ. Αυτό που στην Ελλάδα θα το βρεις μόνο σε τρύπες για ψαγμένους, στην Αγγλία το έχουν αναγάγει και σε μια κλίμακα μεγαλύτερου εμπορίου. Πάντως ναι, δεν έχω ζήσει εκτός Ελλάδας για μεγάλα διαστήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εδώ Πέπε θα διαφωνήσω κάθετα, οι Έλληνες πιστεύω πως είναι ιδιαίτερα απαιτητικοί, απλώς υπάρχει σε πολύ μεγάλο βαθμό η υποκειμενικότητα. Ο Έλληνας δεν είναι ο άνθρωπος που θα ικανοποιηθεί με το οτιδήποτε, θέλει αυτό που του ταιριάζει. Σίγουρα στα τσιγάρα κάτι τέτοιο δεν εντοπίζεται τόσο αλλά σε αυτό συντρέχουν άλλοι λόγοι, παλαιότερα είχαμε καλά καπνοπωλεία, τώρα έχουν απομείνει ελάχιστα.

    Ας εστιάσουμε στον Έλληνα σε άλλες πτυχές. Καλώς ή κακώς είμαστε λαός που δεν ικανοποιείται εύκολα, δεν νομίζω ότι θα ήταν κανένας Έλληνας ικανοποιημένος αν έτρωγε κάθε μέρα ρύζι, οδηγούσε ποδήλατο και του επιτρεπόταν να μιλάει μόνο για να λέει στον διευθυντή "μάλιστα". Έχουμε ένα έντονα ελεύθερο και ίσως και ατομικιστικό πνεύμα συνδυασμένο με το μεράκι, όταν ο Έλληνας ενδιαφέρεται για το οτιδήποτε θα αποδώσει το μέγιστο των δυνατοτήτων του. Έχουμε παραδείγματα τόσο στην τέχνη, όσο και στην "μηχανική". Έλληνες ήταν οι μεγαλύτεροι φιλόσοφοι, Έλληνες υπήρξαν από τους μεγαλύτερους λογοτέχνες και Έλληνες εφηύραν το BF, για να αναφερθούμε και στον δικό μας χώρο.


    Αυτή η μέθοδος απαντάται από πολύ παλιά ανεξάρτητα αν για πολλές δεκαετίας ήταν ξεχασμένη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μπα φιλε,δεν ειναι ετσι.Η Αγγλια ειχε παραδοσικα μια αριστοκρατια, αλλα η πλατεια μαζα ειναι εκχυδαισμενη και καταναλωνει ότι να ναι. Στην Αγλλια μην νομιζεις πως βρισκεις περισσοτερο απο 5-10 μαρκες.Τα υπολοιπα υπαρχουν on line και σε 1-2 καπνοπωλεια στο Λονδινο. Απο διατροφη γαμα τα,απο διασκεδαση επισης ζωοδη. Οι Ελληνες ειναι λαος καθολικα αριστοκρατικος οπως εγραφε ο Χενρυ Μιλλερ κατα το ταξιδι του στην Ελλαδα το 1939. Μπορει να μας εχουν βαλει αρκετα κομπλεξ κατωτεροτητας τα τελευταια χρονια και να τα πιστευει όποιος δεν εφυγε απο το χωριο του,αλλα όποιος εχει ζησει εξω ή εχει κανει δουλειες με εξωτερικο,ξερει πως σαν εθνος δεν υστερουμε σε κατι,μάλλον το αντιθετο. ίσως μονο οι Γαλλοι να ειναι πιο φινετσατοι και να αγαπουν περισσοτερο τα ωραια πραγματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Παιδιά, σχετικό είναι. Ο Έλληνας δε θα 'τρωγε κάθε μέρα ρύζι; Μα τρώει κάθε μέρα ελαιόλαδο!

    Δε διαφωνώ για τον εκχυδαϊσμό των λαϊκών μαζών στην Αγγλία, αλλά η εικόνα μου είναι ότι κι εμείς προς τα κει οδεύουμε πλησίστιοι. Την παραδοσιακή καλλιέργεια που είχαμε ως λαός, τόσο οι χωριάτες όσο και οι αστοί (με άλλο τρόπο κάθε πλευρά), πλέον σπάνια τη βρίσκεις. Π.χ. το σπιτικό τσίπουρο, συνήθως δε θα σ' το παινέψουν για το λεπτό του άρωμα αλλά για το ψηλό αλκοόλ (καφρίλα).

    Αλλά πέρα από αυτό. Αγαπάω το λαό μας (με τα ελαττώματά του) και σέβομαι τον κάθε άλλο λαό. Προφανώς κι εσείς το ίδιο. Δεν είναι εκεί το θέμα. Το θέμα είναι ότι αν στην Ελλάδα ξεκινήσει κάποιος μια δουλειά σαν αυτή του καπνοπωλείου που έβγαλε αυτό το χαρμάνι, δε θα εντάσσεται σε μια υπάρχουσα παράδοση, άρα θα δυσκολευτεί να προσεγγίσει το κοινό. Ακόμα κι εκείνο το κοινό που τελικά θα εκτιμήσει τα καπνά του.

    Ο μέσος καπνιστής στην Ελλάδα κάποια λίγα πράγματα κοιτάει:
    α) ελαφρύ - βαρύ
    β) βρωμάει απαίσια - δε βρωμάει απαίσια.
    γ) ακριβό - φτηνό
    δ) τι συμβολίζει (μαγκιά, λαϊκότητα, εναλλακτικούρα, κύρος, ροκιά, θηλυκότητα...)

    Βρωμάει απαίσια π.χ. το Σαντέ. Γιατί; Γιατί το συνδέει μόνο με τον παππού του, όχι με κάτι πιο κοντά στα πρότυπά του. Μην κοιτάτε εσάς τους ίδιους, δεν ανήκετε στο μέσο όρο.

    Το ότι εντός της κατηγορίας «δε βρωμάει απαίσια» μπορούν να υπάρξουν χίλιες δυο υποπεριπτώσεις, δεν είναι γνωστό. Τον ελληνικό ρε παιδιά πώς τον πίνουμε; Ή γλυκό, ή μέτριο, ή σκέτο, και ή μονό ή διπλό. Άντε κανας ψαγμένος να τον ζητήσει με ολίγη. Κανείς ποτέ (πια) δε ζητάει βαρύ γλυκό, πολλά βαρύ με ολίγη, γλυκύ βραστό, κατασταλαχτό, ή «στο χοντρό φλιντζάνι - στο λεπτό φλιντζάνι». Πόσο μάλλον να διαλέγει χαρμάνι για τον καφέ του. Τέτοιες εκλεπτύνσεις μπορεί να υπάρχουν στο χώρο του καλού κρασιού, της καλής ψαροφαγίας, του πούρου, αλλά σε πράγματα που τα καταναλώνει όλος ο κόσμος όπως το τσιγάρο και ο καφές όχι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είμαι μέρος μίας ακόμα εξαίρεσης, πίνω καφέ βαρύ σχέτο.
      Όντως πλέον όλοι πλέον ζητάνε τον ελληνικό απλώς ως σχέτο, μέτριο γλυκό και τον φτιάχνουν στο μηχάνημα, αυτά όμως είναι ξένα πρότυπα.


      Όταν λες μέσος καπνιστής. Τι εννοείς; Τα 15χρονα; Γιατί αυτά κρίνουν με αυτά ως βάση. Δεν γνωρίζω κανέναν που να μην καπνίζει μία μάρκα επειδή την κάπνιζε ο παππούς του,( αν και ο δικός μου το γύρισε από το 22 στα Winston εδώ και κανά χρόνο)

      Το σπιτικό τσίπουρο, το σπιτικό κρασί όλα αυτά ο Έλληνας τα περνάει από ψίρισμα.

      Μόνο τη νέα γενιά βλέπω να έχει εντελώς αμερικανοποιηθεί. Και ευτυχώς όχι όλη.

      Διαγραφή
  10. Πέτρο, αν αναφέρεσαι στον Κολοσσό, τον έχω εδώ σ' ένα ράφι αλλά δεν έχει παρει ακόμα τη σειρά του. Αλλά από το 1939 έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Nα το διαβασεις.Γενικα αγαπω τον Μιλλερ,σαν προφητη του Μπητ,αλλα αυτο το βιβλιο που θεωρηται το καλυτερο του είναι εντελως διαφορετικο απο τα υπολοιπα(Τροπικως του Αιγοκερου,τροπικος του καρκινου,Sexous κ.λ.π.) Ο Μιλλερ μετα την φυγη του απο την Αμερικη και την περιπλανηση στο Παρισι,φτανει στην Ελλαδα και μαγευεται απο τους ανθρωπους.Ακομα και ο τελευταιος ψαρας που γνωρισα,λεει,ειναι ενας γαλαζοαιματος. Για την ιστορια ο Μιλλερ εφυγε απο την χαρα αναγκαστικα με την κηρυξη του Ελληνοιταλικου πολεμου.

      Διαγραφή
  11. Σχετικά με την αγγλική αριστοκρατία πιστεύω πως βλέπουν την ποιότητα περισσότερο κατ' όνομα παρά σαν προϊόν, θα κάπνιζαν και πούρα με καπνά από γλάστρα αν έγραφαν επάνω Cohiba. Στην Αγγλία λίγα προϊόντα φτιάχνονται με μεράκι, όπως οι Λονδρέζικες πίπες και τα έπιπλα.

    Οι Έλληνες πάλι δεν συμβιβάζονται, παππούδες που πετάνε το φαγητό από το παράθυρο αν δεν τους αρέσει έχουμε δει σε ταινίες. Μπορεί αυτό να αποδίδεται κωμικά, αλλά εκφράζει και την ιδιοσυγκρασία του λαού μας.

    Άλλωστε τα προϊόντα μας είναι περιζήτητα. Φτιάχνεται ένα λάδι "λ" πανάκριβο με πολύ μεγάλη καθαρότητα. Πωλείται μόνο σε εξειδικευμένα καταστήματα. Τα καπνά μας φυσικά είναι πανάκριβα. Τα ελληνικά τυροκομικά είναι γνωστά στην Αγγλία. Η τέχνη και φιλοσοδία μας παγκοσμίως.

    Όσον αφορά τη διασκέδαση οι Άγγλοί περιορίζονται στο πάω στο γήπεδο, πίνω, δέρνω και αν αύριο πονάω παντού και δεν θυμάμαι τίποτα μάλλον πέρασα καλά.

    Οι Γάλλοι πάλι δεν ξέρω κατά πόσο ενδιαφέρονται για την ποιότητα είναι πάντως εξαιρετικά τοπικιστές, το προϊόν τους το θεωρούν άριστο είναι δεν είναι, ως ένα βαθμό το έχουμε και εμείς αυτό το ελάττωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εδω κριτικη του Rob για το Auld Kendal Mixed και τα αφιλτρα Σαντε http://www.youtube.com/watch?v=id6H3cQxI7Q&list=UUKh3x83EjRcuafpi0TAFXKQ&index=1&feature=plcp

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Τι τρελή η διαφήμιση με το ελεφαντάκι, στη μέση του βιντεακίου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Καλησπέρα παιδιά, θα συμφωνήσω με την εκτίμηση, ότι στο παρελθόν περισσότερο η βρετανική αριστοκρατία ήταν σχετικά ψαγμένη σε θέματα που αφορούσαν καπνό, αλκοολούχα ποτά και εν γένει τα πολυτελή προϊόντα, πράγμα που δεν μπορεί να πει κανείς για τον λαό του νησιού. Μετά τη δεκαετία του 1960 που οι cockneys και η working class αναπόφευκτα ήρθαν στα πράγματα ,όλα αυτά χάθηκαν σταδιακά. Ψάχνοντας στο ίντερνετ για τα καπνοπωλεία του παλιού Λονδίνου βρήκα αυτό το άρθρο
    http://mitteleuropa.x10.mx/tech_tabak.html
    που αναφέρεται σε όλες τις μάρκες τσιγάρων που αναφέρονται ή εμφανίζονται στα βιβλία με τον Τζέημς Μποντ, στο τέλος υπάρχουν και φωτογραφίες διάσημων καπνιστών . Βλέπει κανείς μέσα πραγματικά ιστορικές μάρκες, όπως τα Senior Service, τα Sobranie Black Russian και Sobranie Cocktail που έχεις ήδη παρουσιάσει Πέτρο, τα ρώσικα Belomorkanal με το χάρτινο φίλτρο, τα γερμανικά άφιλτρα Overstolz, μέχρι και τον καπνό Μαχόρκα που κάπνιζαν οι Ρώσοι οπλίτες στον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, τυλιγμένο με εφημερίδα... Στο άρθρο αυτό γίνεται αναφορά λοιπόν για το καπνοπωλείο Morland στο οποίο ο Ian Fleming και κατ’επέκταση το λογοτεχνικό δημιούργημα του, ο Μποντ, αγόραζαν χειροποίητα τσιγάρα με ανατολικό χαρμάνι. Αναφέρονται και άλλα ονόματα καπνοπωλείων και οι μάρκες των τσιγάρων τους, αξίζει να το τσεκάρει κανείς
    Γιώργος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Με εφημερίδα κάπνιζαν σχεδόν παντού μετά την κήρυξη του τσιγαρόχαρτου ως κρατικό μονοπώλιο, στην Ελλάδα μέχρι και τις αρχές του '80 δεν κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα τσιγαρόχαρτα. Ωραία αναδρομή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Εγώ πάντως τώρα τελευταία στρίβω καπνό από το Αγγελόκαστρο Κορινθίας, μου έχει δώσει ένας γνωστός που τον αγοράζει 20ευρώ το κιλό, ποικιλία Βιρτζίνια, ξανθός και μπορώ να πω αξιοπρεπέστατος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ως αγγελοκαστριτης, μπορώ να πω ότι ανατριχιασα διαβάζοντας το σχόλιο σου. Αν μπορείς, θα σε παρακαλούσα να απαντήσεις για να σου δώσω mail και να επικοινωνήσουμε για τα περαιτέρω.

      Διαγραφή
  17. Στο Στεφάνιο Κορινθίας καλλιεργούν μαύρα Άργους, λίγο ακριβότερα, επίσης αξιοπρεπή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Μαύρα Άργους εστί καπνού ποικιλία από πάλαι χρονολογουμένη εις Άργος φυόμενη τε εν Σταφανίω ποιότητος υψηλοτάτης εστί. Καπνός Ελλάδος παλαιός νυν καταργημένος και από Virginia αντικαταστημένος. Οσάκις επισκέπτομαι την γην ταύτην προμηθεύομαι. Η μεν γεύσις αυτού εστί μετρία το δε άρωμα αυτού πλούσιον. Προ ετών ην εν χρήση, νυν ου.

    Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Καλά, άμα δεν είναι εν χρήσει, άμα δηλ. δεν τα αγοράζει κάποια εταιρεία για να τα βάλει σε κάποιο τσιγάρο της, γιατί υπάρχουν; Για το παραεμπόριο και την ιδιωτική χρήση; (Όχι πως είμαι τόσο αντίθετος σε ορισμένες μορφές παραεμπορίου, απλώς ρωτάω).

    Την ίδια απορία έχω για όλες τις μικρές ποικιλίες. Χρησιμοποιούνται στην παραγωγή τσιγάρων; Και γιατί οι ευλογημένες οι εταιρείες δε γράφουν στο πακέτο τι καπνά έχει μέσα;

    Πέπε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Aυτο ειναι θεμα.Πιστευω οι εταιρειες θα πρεπει να υποχρεωθουν να γραφουν τι ειδους καπνα χρησιμοποιουν και ποια η προελευση τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Η ΣΕΚΑΠ μου είχαν πει κάποτε ότι αγόραζε τον κύριο όγκο. Η καλλιέργεια τους είναι πολύ περιορισμένη. Ουσιαστικά είναι εν χρήσει ιδιωτικά μόνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Μέχρι τώρα Πέτρο όταν αναφέρονται στην προέλευση των καπνών παίρνεις κάτι ιδιαίτερα κατατοπιστικές απαντήσεις όπως:

    Από μεγάλες παραγωγούς χώρες, κυρίως από την Ασία, από 10 χώρες, από την Ελλάδα, την Αμερική, τη Ζιμπάμπουε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Θα ήθελα να καπνίσω ελληνικό καπνό, εννοώ σε στριφτό, αλλά προφανώς δεν μπορώ να βρω :)

    Και όχι, δεν θεωρώ τον καπνό Καρέλια π.χ. ελληνικό. Μάλλον πρέπει να πιάσω φιλίες με κανέναν καπνοπαραγωγό, για να μου βρει κάτι σε καλό halfzware και μένα (ο van nelle με καλύπτει αλλά δεν θα έλεγα όχι σε κάτι ανώτερο...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όταν λέμε «ιδιωτική χρήση», μη φανταστείς ότι τα καπνίζει μόνο ο παραγωγός και η οικογένειά του. Εδώ και μερικά χρόνια αυτά τα χωραφίσια καπνά έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν και στο ανεπίσημο εμπόριο. Δε χρειάζεσαι φίλο αγρότη, άκρη χρειάζεσαι.

      Αυτά τα καπνά είναι συνήθως ελληνικού τύπου, δηλ. με άρωμα Σαντέ - Άσσου, αν και βρίσκονται και τύπου Βιρτζίνια (στην Ελλάδα δεν καλλιεργούνται μόνο ελληνικές ποικιλίες). Υπάρχουν από κακά μέχρι εξαιρετικά, και σε γενικές γραμμές είναι σε τρομερά συμφέρουσες τιμές. Η διακίνησή τους είναι κάτι σαν το «κίνημα της πατάτας»: ο παραγωγός το δίνει πολύ πιο ακριβά απ` ό,τι στις εταιρείες, αλλά επειδή μεσολαβούν λιγότερα χέρια τελικά φτάνει σ` εσένα πολύ λιγότερο φουσκωμένο. Υπολόγιζε δηλαδή μάξιμουμ το 1/3 της τιμής του μέσου καπνού περιπτέρου, και πιθανώς και πολύ παρακάτω.

      Δυστυχώς είναι παράνομο, κι έτσι τέτοιες άκρες καλό είναι να μη δημοσιεύονται. Μόνο προφορικά μαθαίνεις. Απευθύνσου σε γνωστούς σου που είτε λόγω πολιτικών πεποιθήσεων είτε λόγω αφραγκίας ψάχννται με τέτοια πράγματα, π.χ. φοιτητές.

      Διαγραφή
  24. Μεγάλος παράγοντας για την πτώση της τιμής είναι ότι αποφεύγεις και τους χιλιάδες φόρους.

    Με έναν τσιγαροποιητή 10-20 €, μερικά κενά τσιγάρα 2 € τα 100-200, μερικά υγραντηράκια 2-3 € καπνίζεις όπως παλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Φίλε Πέτρο και λοιπή παρέα , καλησπέρα τις επόμενς μέρες θα δοκιμάσω τσιγάρα L&Μ , για τα οποία έχω ακούσει καλά λόγια και έχουν καλές πωλήσεις + πολύ δελεαστική τιμή .
    Λέτε να πάρω το κόκκινο ή το lights , μιλάω για 20άρια !
    Ευχαριστώ !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Καλά λόγια για τα L&M;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ναι και από όσο ξέρω έχουν καλές πωλήσεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Καλά πάντως δεν είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Το Auld Kendal το βρήκα να αναφέρεται στο my smoking shop. Βγαίνει σε καμιά 25ριά παραλλαγές με διάφορα παιδικά αρώματα (βανίλια, καρύδα κλπ.). Τέσσερις μόνο φαίνονται να είναι σοβαρές: Το Γκολντ (ξανθά Βιρτζίνια), το Νταρκ (σκούρα Μαλάουι - δεν τα ξέρω, τι είναι;), αυτό που πήρες Πέτρο, μίξη των δύο, και το Τζώρτζια (Μπέρλεϊ).

    Μάλλον είναι χαρμάνια του ίδιου του μαϊ σμόκινγκ, αυτό καταλαβαίνω.

    Auld σημαίνει «παληό»: παλιά ορθογραφία του old, για λόγους νοσταλγίας (όπως π.χ. στα ελληνικά «παληά Αθήνα»).

    http://www.mysmokingshop.co.uk/index2.php?mod=category&man=460&cat=74

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Συγγνώμη, λάθος λινκ.

    Άλλα είναι τα χαρμάνια του Μαϊ σμόκινγκ. Αυτό που περιέγραψα είναι (ορθώς) τα Ολντ Κένταλ, αλλά είναι της Gawith Hoggarth, και το Μαϊ Σμόκινγκ απλώς τα πουλάει. Το σωστό λινκ:

    http://www.mysmokingshop.co.uk/index2.php?mod=category&man=347&cat=74

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Η Gawith Hoggarth είναι πολύ παλιά εταιρεία, ξεκίνησε νομίζω με ταμπάκους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Ανανεωθηκε η κριτικη με το Halfsware. Τις επομενες μερες θα γραψω δυο κουβεντες για όλα τα μη αρωματικα χαρμανια της Auld Kendal,αφου εχω την χαρα να τα απολαμβανω αυτες τις μέρες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βγάζουν κανένα ανατολικό Πέτρο ή γενικά τίποτα πιο εξεζητημένο;

      Διαγραφή
    2. Δυστυχως δεν βγαζουν κατι σε ανατολικο, Εχω ακομα να καπνισω:Golden,Dark,Georgia Blend,Kentucky και εναν ακομα Mixed. Θα γραψω εντυπωσεις για όλους.Χρησιμοποιω χοντρο χαρτακι Ντραμ και φιλτρο Swan Slim για να τον απολαμβανω στο Full. Ειναι πολυ καλη μαρκα,η πολυτελεια στο στριφτο,όσοι πατε Αγγλια,αναζητηστε τον και δεν θα χασετε.

      Διαγραφή
    3. Πέτρο, να σε ρωτήσω. Είδα σ` ένα φόρουμ κάποιον που από τα συμφραζόμενα πρέπει να ήσουν εσύ, πριν από καμιά διετία, να αναφέρεται σε χύμα καπνούς κάποιου αγγλικού οίκου, και να λέει: λέω να δοκιμάσω τα Γενιτζέ, τα Κατερίνη σπέσιαλ και κάποια άλλα παρόμοια. Έδινε λινκ, αλλά τα εν λόγω προϊόντα δεν τα είδα πουθενα στο σάιτ που άνοιγε. Υπήρχαν αλλά καταργήθηκαν; Ή υπάρχουν ακόμα αλλά εγώ δεν τα είδα; Ή δεν ήσουν καν εσύ και δεν ξέρεις τίποτε;

      Ευχαριστώ.

      Διαγραφή
    4. Δεν θυμαμαι αν ημουν ή οχι,αλλα απο ότι καταλαβα αναφερεσαι στους καπνους πίπας του αμερικανικου οικου McClelland.Ειναι ολοκληρη σειρα http://pipesandcigars.com/mcgroryesu5t.html
      Δεν τους δοκιμασα.

      Διαγραφή
    5. αυτή η σειρά έχει όλα τα ανατολικά της Ελλάδας που οι Έλληνες δεν μπορούμε να καπνίσουμε.

      Διαγραφή
    6. Α πίπας; Καλά... Νόμιζα ότι είναι για τσιγάρο.

      Διαγραφή
  33. πετρο ακομα μαλμπορο καπνο κανεις γιατι διαβασα που ειπες οτι εχει πεσει η ποιοτητα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν καπνιζω στριφτο,αλλα αν ειναι να παρω καπνο κανω Μαρλμπορο. Εχει πεσει η ποιοτητα ναι,αλλα καλυτερος στην αγορα δεν υπαρχει.

      Διαγραφή
  34. Ρε Πετρο, για να μην μπαινω στον κοπο και αγοραζω ολη την σειρα Auld Kendal, επειδη σπουδαζω UK και τον Σεπτεμβρη που θα παω, θα αγορασω εναν, μπορεις να μου πεις την προσωπικη σου γνωμη αναμεσα στον Medium(Mixed), Halfzware και Dark(Dark Full Strength, Kentacky)?
    http://www.thebackyshop.co.uk/categories/auld-kendal-hand-rolling-tobacco
    By the way, το ποιο αξιοπιστο site που χρησιμοποιω, αφου απο εκει κανω και αγορες για καπνο πιπας, ειναι το: http://www.thebackyshop.co.uk/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. O Mixed και ο Halfsware ειναι αρκετα καλοι,ο Dark ηταν αθλιος,σκετο Kentucky που σου εγδερνε τον λαιμο,πολυ ελαφρια τα σκετο Virginia και σκετο Burley. Πιο πολυ απο όλους μου αρεσε ο Mixed.

      Διαγραφή
  35. Μαλιστα...
    Βασικα υπαρχουν 2 Dark....ο ενας λεγεται full strength και ο αλλος ειναι ο Kentacky που εκανες...
    Για τον mixed δεν γραφει τιποτα για καπνα Μαλαουι.Αντιθετα λεει για τα Virginia οπως ειπες και Burley(εχτος και αν αυτα λες Μαλαουι, γιατι δεν ξερω....)
    Για τον Halfzware τωρα, γραφει πως ειναι ενα blend of Air Cured bright Virginia and darker leaves...
    Ξερει κανεις τι παει να πει "Air Cured"?Νομιζω ειναι μια μεθοδος αποξηρανσης....
    Και τα darker leaves που γραφει, ειναι Virginia ή καποια αλλα?
    Ευχαριστω by the way....!

    ΑπάντησηΔιαγραφή