Οι καπνοί και τα τσιγάρα Μανιτού είναι γνωστοί σε όσους προτιμούν τα χαρμάνια χωρίς πρόσθετα, μόνο με καπνό από καπνόφυλλα (δηλαδή όχι ανακατασκευασμένο). Το συγκεκριμένο σήμα, με τη χαρακτηριστική ονομασία «Χαρμάνι Νο 9», είναι επιπλέον και από οργανικό καπνό. Πρόκειται για χαρμάνι από 100% Βιρτζίνια.
Όλες οι πληροφορίες στο πακέτο είναι στα γερμανικά. Δεν ξέρω γερμανικά, κι έτσι το μόνο που καταλαβαίνω είναι το «ohne Zusatzstoffe», χωρίς πρόσθετα, που το έχω μάθει απέξω. Ούτε για την εταιρεία, Joh. Wilh. von Eicken, γνωρίζω τίποτε.
Καστανός προς καστανόξανθο καπνός, όχι υπερβολικά ψιλοκομμένος, χωρίς κοτσάνια και ξύλα, αλλά με αρκετούς από εκείνους τους χαρακτηριστικούς ψιλοκομμένους κόμπους που στα Ντραμ ονομάζονται από την ίδια την εταιρεία «καρδούλες». Μέτρια υγρασία, όχι τόσο ξερός όσο π.χ. ο Πουέμπλο αλλά σίγουρα όχι και υγρός. Πάντως στην τρίτη μέρα ό,τι έχει μείνει στο πακέτο είναι 50% τρίμμα. (Δεδομένου ότι οι καπνοί χωρίς πρόσθετα δεν έχουν και συντηρητικά, είναι πάντοτε πιο στεγνοί για λόγους διατήρησης. Μ' αυτό το μέτρο, ο συγκεκριμένος δεν είναι πολύ στεγνός.)
Το χαρμάνι είναι σχετικά βαρύ, σαφώς όχι ασήκωτο πάντως. Η γεύση είναι ήπϊα αλλά χαρακτηριστική. Το άρωμα, για τα γούστα μου θα το έλεγα αδιάφορο. Κάνει ωστόσο πολύ άνετο και ευχάριστο κάπνισμα, χωρίς ν' αφήνει πονόλαιμους, στέγνωμα, πικρίλα, βήχα κλπ.: πρέπει να έχει πολύ καλής ποιότητας καπνά. Μιας και το καπνίζω αρκετές μέρες τώρα, κατάλαβα αυτό που λένε πολλοί ότι τα σκέτα Βιρτζίνια είναι μονότονα, ωστόσο για τους φίλους των Βιρτζίνια πιστεύω ότι θα ήταν μια πολύ καλή επιλογή, αν βέβαια υπήρχε στην Ελλάδα. (Είναι ενδιαφέρον ότι είναι τελείως διαφορετικό από την κανονική μου μάρκα, τον Καρέλια μπλε, που επίσης είναι χαρμάνι Βιρτζίνια, και επίσης πολύ καλής ποιότητας. Αλλά δυστυχώς δε διαθέτω λεξιλόγιο για να περιγράψω τις διαφορές στη γεύση!)
Συνοψίζοντας, είναι ένα προϊόν που δεν ανταποκρίνεται και τόσο στα γούστα μου αλλά δεν παύει να πληροί ορισμένες πολύ ψηλές αντικειμενικές προδιαγραφές.
Το χαρμάνι είναι σχετικά βαρύ, σαφώς όχι ασήκωτο πάντως. Η γεύση είναι ήπϊα αλλά χαρακτηριστική. Το άρωμα, για τα γούστα μου θα το έλεγα αδιάφορο. Κάνει ωστόσο πολύ άνετο και ευχάριστο κάπνισμα, χωρίς ν' αφήνει πονόλαιμους, στέγνωμα, πικρίλα, βήχα κλπ.: πρέπει να έχει πολύ καλής ποιότητας καπνά. Μιας και το καπνίζω αρκετές μέρες τώρα, κατάλαβα αυτό που λένε πολλοί ότι τα σκέτα Βιρτζίνια είναι μονότονα, ωστόσο για τους φίλους των Βιρτζίνια πιστεύω ότι θα ήταν μια πολύ καλή επιλογή, αν βέβαια υπήρχε στην Ελλάδα. (Είναι ενδιαφέρον ότι είναι τελείως διαφορετικό από την κανονική μου μάρκα, τον Καρέλια μπλε, που επίσης είναι χαρμάνι Βιρτζίνια, και επίσης πολύ καλής ποιότητας. Αλλά δυστυχώς δε διαθέτω λεξιλόγιο για να περιγράψω τις διαφορές στη γεύση!)
Συνοψίζοντας, είναι ένα προϊόν που δεν ανταποκρίνεται και τόσο στα γούστα μου αλλά δεν παύει να πληροί ορισμένες πολύ ψηλές αντικειμενικές προδιαγραφές.
Μετά το Πουέμπλο και το Αμέρικαν Σπίριτ (και επίσης τα διάφορα Κάμελ νάτουραλ, Άσσο Άνευ κλπ.), δε θα με εξέπληττε αν κάποια στιγμή έρχονταν και τα Μανιτού στην Ελλάδα. Το συγκεκριμένο όμως, με οργανικό καπνό, ίσως προϋποθέτει μια αγορά όπου το σχετικό κίνημα να είναι ακόμη πιο ανεπτυγμένο.
