[NATURAL] AMERICAN SPIRIT BLUE (τσιγάρο)

Μόλις κυκλοφόρησε στη χώρα μας το πολύ γνωστό αυτό σήμα, στις εκδοχές μπλε (βαρύ) και κίτρινο (ελαφρύ) και σε στριφτό. Για το μπλε ακολουθεί η παρουσίαση του φίλου του μπλογκ Κώστα Μ.

[Επειδή δεν το 'χω δει, πείτε μου αν είναι η σωστή φτγρ.]

American Spirit Blue (τσιγάρο, πρώην Natural American Spirit):

Τα γνώριζα από παλιότερα, στην αμερικανική τους έκδοση, και μιλάω πάντα για το blue. Δοκίμασα το αντίστοιχο που κυκλοφόρησε πρόσφατα, μένοντας απόλυτα ικανοποιημένος, αν και δεν είχα δοκιμάσει ποτέ ευρωπαϊκή εκδοχή.

Καταρχάς να πω ότι αυτό που αναφέρεται ως δύσκολο τράβηγμα, δε συμβαίνει μόνο εξαιτίας του φίλτρου, αλλά και εξαιτίας του ότι τα NAS είναι 25% more packed - έχουν 25% περισσότερο καπνό σε κάθε τσιγάρο, μία απλή ψηλάφηση ενός τσιγάρου θα σας κάνει να δείτε τη διαφορά με τα οποιαδήποτε άλλα. 

Από θέμα γεύσης είναι πολύ καθαρό χαρμάνι, ίσως άγευστο για κάποιους, για μένα ικανοποιητικό και σε βάρος και σε γεύση. Η απουσία χημικών είναι αισθητή. Καίγεται πολύ αργά σε σχέση με τα ελληνικά δεδομένα - τουλάχιστον διπλάσιος χρόνος καύσης, και η τιμή του είναι 4 ευρώ. Προσωπικά, επειδή τα είχα άχτι να κυκλοφορήσουν στην Ελλάδα, θα τα προτιμήσω χωρίς δεύτερη σκέψη. 

Το κίτρινο, από όσο γνωρίζω, είναι το πιο ελαφρύ, το οποίο κάποια στιγμή θα δοκιμάσω και θα γράψω και γι' αυτό 2 λόγια. Πάντως συστήνω σε όσους αρέσουν οι καθαρές καπνιστικές γεύσεις και δεν θέλουν το τσιγάρο τους να μυρίζει ούτε μέντα, ούτε καρύδα ούτε μέλι ούτε τίποτα, παρά μόνο καπνό, να το δοκιμάσουν ανεπιφύλακτα. Κυκλοφορεί εδώ και χρόνια σχεδόν σε όλες τις ευρωπαϊκές αγορές, και για την Ελλάδα τα δικαιώματά του σαν εμπορικό προϊόν τα διατηρεί η JTI, συνεπώς θα βρίσκονται πολύ εύκολα.

Κώστας Μ.
_______________

Περιεκτικότητες: Πίσσα 9mg, Νικοτίνη 1mg, Μονοξείδιο 10mg. (Το μπλογκ ευχαριστεί τον σχολιαστή Kalar21.)

ΤΙ ΝΑ ΠΑΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ;

Προτείνω σ' αυτή την ανάρτηση να συγκεντρώνονται, στα σχόλια, όλες οι συζητήσεις του τύπου «τι τσιγάρα προτείνετε να πάρω από την τάδε χώρα». Μέχρι τώρα, ελλείψει ειδικού χώρου, πολλές τέτοιες συζητήσεις είναι σκόρπιες σε άλλα θέματα. Συγκεντρώνοντάς τις, θα μπορεί όποιος ψάχνει τις μάρκες κάποιας χώρας να βρει αν η ερώτησή του έχει ξανατεθεί και αν υπάρχουν απαντήσεις.

ΚΑΠΝΟΣ GEORGE KARELIAS & SONS DARK BLUE

[Δεν πιστεύω να άργησα, ε;]

Ο μπλε καπνός Καρέλια, της σειράς George Karelias & Sons (στην οποία ανήκουν ακόμη οι δύο παλιοί καπνοί, πορτοκαλί και «άσπρος», οι χρυσές κασετίνες και το Έξελενς) είναι το πιο πρόσφατο προϊόν της εταιρείας. Κυκλοφόρησε στην αγορά τον Απρίλιο του 2016, και σύντομα σημείωσε αρκετά μεγάλη επιτυχία, μεγαλύτερη λ.χ. από το Οριένταλ.

Σχετικά βαρύς αλλά εξαιρετικά γλυκόπιοτος καπνός Βιρτζίνια, χωρίς καθόλου αρώματα. Δεν ξέρω αν το χαρμάνι είναι απαλλαγμένο από αρωματικά πρόσθετα, άλλωστε η εταιρεία δεν ισχυρίζεται τίποτε τέτοιο, αλλά το αποτέλεσμα είναι ένας καπνός με άρωμα καπνού.

Το χαρμάνι είναι από καπνά καλής ποιότητας, πολύ απαλό, με όχι έντονη αλλά χαρακτηριστική γεύση/άρωμα, θα έλεγα: με προσωπικότητα. Δεν αφήνει πικρίλα στο στόμα, και -εμένα τουλάχιστον- δε μου άφησε ούτε βήχα, πόνο στο στήθος/λαιμό κλπ.. 

Η συσκευασία, μονόχρωμη, αυστηρή, κομψή αλλά και κάπως μουντή, μιλάει εύγλωττα για ένα προϊόν αυστηρό και χωρίς παρδαλά κορδελάκια: όχι φτηνές υπερβολές στη γεύση και στο άρωμα, μεστό στην ουσία του.

Στο κόψιμο και την υγρασία είναι όπως και οι υπόλοιποι καπνοί Καρέλια: ψιλοκομμένος, ελάχιστα έως καθόλου σκουπιδάκια, αρκετά υγρός.

Προσωπικά τον έχω βρει πάρα πολύ καλό - τον έχω καθιερώσει εδώ και μήνες, χωρίς καν να είμαι φαν των Βιρτζίνια, και όποτε έκανα αλλαγή με ένα πακέτο άλλου καπνού επέστρεψα στον Καρέλια μπλε χωρίς αμφιταλαντεύσεις.

Για τα γούστα μου, ταιριάζει πολύ καλά με μεσαιολεπτά χαρτάκια όπως τα Ρίζλα γαλάζια ή τα Ρίζλα Νατούρα.

_______________

Υ.Γ. Δε συμμερίζομαι τη φήμη ότι αποτελεί τη στριφτή εκδοχή του Έξελενς, για μία σειρά λόγων:

-Δεν ονομάζεται Έξελενς.

-Η συσκευασία δεν παραπέμπει στο Έξελενς αλλά σαφέστατα στους άλλους δύο καπνούς της σειράς και στην άφιλτρη χρυσή κασετίνα (απλώς είναι μπλε, αλλά τελείως άλλο μπλε από του Έξελενς).

-Η τιμή ομοίως.

-Στο Έξελενς τόσο τα γραπτά μηνύματα στο πακέτο όσο και το ντιζάιν υποβάλλουν (πιεστικά θα έλεγα) την ιδέα του εξαιρετικά πολυτελούς, σπάνιας φινέτσας προϊόντος. Εδώ τίποτε από όλα αυτά.

_______________

Τιμή: 4,50 ευρώ τα 20 γραμμάρια (= 2.25 τα 10 γρ.)

COOPER JACK

COOPER JACK

 Να λοιπόν μια νέα κυκλοφορία της ΣΕΚΑΠ που προσωπικά την βρήκα αρκετά ενδιαφέρουσα και θεωρώ πως αξίζει να γίνει μια παρουσίαση. Το νέο σήμα ονομάζεται COOPER JACK. Δεν έχω ιδέα απο που προέρχεται το Jack. Άλλο παράξενο χαρακτηριστικό του πακέτου είναι πως τόσο στο πάνω μέρος του πακέτου αλλά και στο εσωτερικό χαρτί, αναγράφεται "NOT FOR EVERYONE", δίνοντας μια αίσθηση μοναδικότητας και φυσικά υπερβολής στο νέο σήμα

Και η αλήθεια είναι πως υπάρχει μια δόση αλήθειας στο σλόγκαν! Το τσιγάρο είναι ασπρόφιλτρο και recessed, δηλαδή ένα κομμάτι χαρτάκι προεξέχει ώστε να μην ακουμπάει στα χείλη. Μοιάζει με το Advance, αλλά δεν είναι ίδιο διότι εδώ το χαρτάκι που προεξέχει έχει επένδυση με φίλτρο, όπως φαίνεται στην φώτο πιο πάνω. Επιπλέον, στο φίλτρο υπάρχει άνθρακας. Η πατέντα που χρησιμοποιεί η ΣΕΚΑΠ δεν είναι καινούρια, κυκλοφορεί πολύ στο εξωτερικό και πρόσφατα το συνάντησα στα αφορολόγητα ΚΕΝΤ, με την διαφορά πως τα τελευταία έχουν διπλό φίλτρο άνθρακα.

Το τσιγάρο δεν είναι κακό. Είναι ένα αμερικάνικο χαρμάνι αρκετά βραδύκαυστο, έχει ικανοποιητικό βάρος και καπνίζεται ευχάριστα. Τα καπνά του μου φαίνονται καλά, αλλά θεωρώ πως είναι ενα κλικ πιο κάτω ποιοτικά απ αυτά του BF. Δεν με συγκίνησε, μα σε καμία περίπτωση δεν με απογοήτευσε. Σίγουρα θα το ξαναδοκιμάσω. Η τιμή του σήμερα είναι στις τρεις και εξήντα (3,60 ευρώ)

Υ.Γ Απ την βιασύνη μου ξέχασα να κάνω ένα σχόλιο για την ΣΕΚΑΠ. Προσωπικά, μου αρέσουν τα προϊόντα της και θεωρώ πως είναι πολύ ανταγωνιστικά. Αλλά σε θέματα marketing είναι πολύ άσχημα τα πράγματα. Οι προωθητικές ενέργειες που κάνει η εταιρία είναι απειροελάχιστες, ενώ το γεγονός πως η επίσημη ιστοσελίδα της είναι εδώ και χρόνια μη ενημερωμένη προκαλεί αρνητική εντύπωση. Δηλαδή, το καινούριο σήμα πρέπει να το μάθει η αγορά από στόμα σε στόμα (ή να βγει ντελάλης στους δρόμους). Έλεος..

ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ: Άσσος - Σαντέ

Η εταιρία Παπαστράτος - Φίλιπ Μόρις αποφάσισε να καταργήσει δύο από τις πιο ιστορικές μάρκες ελληνικών τσιγάρων: τον εμβληματικό άσπρο Άσσο κασετίνα, ναυαρχίδα, παραδοσιακά, του Παπαστράτου (φίλτρο και άφιλτρο - ο Άσσος φίλτρο μαλακός παραμένει), και το Ζαντέ (κασετίνα άφιλτρο και -δεν ξέρω αλλά υποθέτω- και φίλτρο), που όλοι βέβαια το γνωρίσαμε ως Σαντέ, που του εμπιστεύτηκαν οι Αφοί Κωνσταντίνου με το κλείσιμο της εταιρίας τους.

Θλίψη στον κόσμο των τσιγαρολάγνων και πακετολάγνων. Εκτός από τους συμβολικούς συνειρμούς που ξυπνάνε τα δύο συγκεκριμένα τσιγάρα, επιπλέον έχουμε κι ένα ακόμη βήμα προς την πλήρη εξαφάνιση τριών στοιχείων που οριακά επιβιώνουν ακόμη από το καπνιστικό σύμπαν μιας παλιότερης εποχής: του πακέτου - κασετίνας (μένουν πια μόνο μερικά σήματα του Καρέλια: Καρέλια φίλτρο και άφιλτρο [Αγρινίου], Χρυσή κασετίνα φίλτρο, άφιλτρο και λάιτ, και τα Έξελενς), του άφιλτρου τσιγάρου (μένουν μόνο τα δύο προαναφερθέντα σήματα του Καρέλια και τα Κάμελ), και του τσιγάρου με ανατολίτικο χαρμάνι (και πάλι μόνο ο Καρέλιας το ψιλοκρατάει κάπως, ευτυχώς υπάρχει και μια προσπάθεια αναβίωσης από την Wolfway στον χώρο του στριφτού).

Παραθέτω απόσπασμα από ένα άρθρο της Άθενς Βόις σχετικά με την κατάργηση του Σαντέ (το πλήρες άρθρο εδώ). 

Κι εγώ θλίβομαι. Το αμερόληπτο σχόλιο που θα προσπαθήσω να κάνω είναι ότι κάθε ηλικία του ανθρώπου, από την παιδική μέχρι το βαθύ γήρας, συνοδεύεται μοιραία από το ξερίζωμα διάφορων νοσταλγιών: άνθρωποι πεθαίνουν, σπίτια γκρεμίζονται, το δέντρο της αυλής του παππού μας κόβεται, το σιντί καταργεί το δίσκο και το μπ3 το σιντί, το ευρώ τη δραχμή και το μονοτονικό το πολυτονικό... Άλλοτε δικαίως κι άλλοτε αδίκως, πάντα αυτοί οι αποχωρισμοί κάποιους τους πονάνε.

Το τέλος του Santé

Ένας αποχαιρετισμός στην πιο cult μάρκα ελληνικών τσιγάρων

Του Γιώργου Παυριανού

Αυτές τις μέρες θυμήθηκα φίλους και γνωστούς που κάπνιζαν μανιωδώς Sante. Το θρυλικό τσιγάρο με το υπέροχο πακέτο και το βαρύ χαρμάνι (0,7mg νικοτίνη, 18 mg πίσσα) που η εταιρεία Philip Morris κατάργησε λόγω χαμηλών πωλήσεων. Το τσιγάρο που ξεγέλασε τους καπνιστές με το υπέροχο πακέτο και το όνομά του (sante σημαίνει υγεία), δεν υπάρχει πια.

Όταν ο Χαρίλαος Κωνσταντίνου μαζί με τα αδέλφια του κατοχύρωναν, το 1931, το βιομηχανικό σήμα ενός νέου τσιγάρου, του Sante, ίσως ούτε οι ίδιοι φαντάζονταν ότι το κόκκινο πακέτο με την ξανθιά γυναίκα και τα χρυσά γράμματα θα ήταν το καλύτερο μάρκετινγκ της εποχής. Το πρώτο πακέτο είχε επάνω τη μορφή μιας γυναίκας που καπνίζει. Αριστερά έγραφε «Δίπλωμα ευρεσιτεχνίας Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας αρ. 2373» και δεξιά «Πιστοποιητικόν Χημείου Εθνικού Πανεπιστημίου ότι περιέχει ελάσσονα νικοτίνην αρ.2373». Είναι προφανές ότι προσπαθούσε να αναδείξει το όνομά του, ότι είναι υγιεινό, αλλά πια το ξέρουμε, δεν υπάρχει υγιεινό τ σιγάρο.

Η εταιρεία ανέθεσε σε ένα ζωγράφο να στολίσει το πακέτο με το πρόσωπο μιας όμορφης γυναίκας που καπνίζει. Για χρόνια όλη η Αθήνα συζητούσε για την ταυτότητά της. Άλλοι έλεγαν ότι είναι η αγαπημένη του ζωγράφου, άλλοι ότι είναι γνωστή Αθηναία της εποχής, μέχρι που αποκαλύφθηκε ότι ήταν η Ζωζώ Νταλμάς, διάσημη ηθοποιός και χορεύτρια. 

[...Ακολουθούν πληροφορίες για τη Ζωζώ Νταλμάς.]

Θυμάμαι τη φίλη μου Ρηνιώ Παπανικόλα. Όχι μόνο κάπνιζε μανιωδώς Sante, αλλά τα στέγνωνε κιόλας για να είναι ο καπνός ξερός. Έκαιγε η σόμπα μέσα στο σπίτι και γύρω ήταν ανοιγμένα δεκάδες κόκκινα πακέτα για να στεγνώνουν. Η υπέροχη βραχνάδα της φωνής της, που ακουγόταν μαγική από το ραδιόφωνο, είχε γίνει από χιλιάδες Sante. Αυτό το ρημαδοτσίγαρο την έφαγε όμως στο τέλος.

«Συμβαίνει με τις αυταπάτες ό,τι και με τις πατρίδες: ο καθένας έχει τη δικιά του. Κι εμείς που καπνίζουμε έχουμε την αυταπάτη μας και αυτοί που δεν καπνίζουν δεν πάνε πίσω. Αν και κατά βάθος εμείς, “της απωλείας”, ξέρουμε καλά τι είδους φωτογένεια προσδίδουμε στα σωθικά μας...» γράφει η Ζυράννα Ζατέλη σε μια προσπάθεια να εξηγήσει την ψυχολογία του καπνιστή.

Η Ζυράννα καπνίζει Sante εδώ και πολλά χρόνια. Tην πήρα τηλέφωνο. «Ναι, το ξέρω ότι δεν βγαίνουν πια» μου είπε. «Με σταμάτησε ένας νεαρός ανήμερα των Θεοφανίων έξω από το σπίτι μου και με ρώτησε τι θα κάνω τώρα χωρίς Sante». «Τι θα κάνεις;» «Κοίταξε να δεις... Εγώ από καιρό, για λόγους οικονομίας, καπνίζω στριφτά... Έχω φυλάξει όμως μερικά πακέτα και τα βάζω μέσα».

Το Sante έζησε 85 χρόνια, πήρε βραβεία σε διεθνείς εκθέσεις, συγγραφείς έγραψαν κείμενα αφιερωμένα σε αυτό, «σινεμά και καφέ και τσιγάρα Σαντέ κι η φωνή σου βραχνή απ’ το βήχα», λέει η Αλέκα Κανελλίδου στο τραγούδι «Αλλιώτικος νόμος» σε στίχους Άκου Δασκαλόπουλου και μουσική Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, έγινε ταμπακιέρα, μαξιλάρι, αφίσα, έπαιξε σε ταινίες και φωτογραφίσεις, ήρθε όμως η ώρα να εγκαταλείψει το μάταιο τούτο κόσμο. A votre sante!

Σημείωση του ιστολόγου: δίπλα στο τραγούδι που παραθέτει ο παραπάνω αρθρογράφος -και σε άλλα- να προσθέσω και τη συλλογή νεοελληνικών διηγημάτων «Sante». Όποιος ξέρει αντίστοιχα έργα εμπνευσμένα από τον Άσσο, ας τα αναφέρει στα σχόλια.

MARLBORO ADVANCE BLUE

                                                 

Άλλη μια νέα κυκλοφορία της Φιλιπ Μόρις Παπαστράτος που όπως συνήθως γίνεται, δανείζεται το brand Marlboro. Marlboro Advance blue λέγεται λοιπόν και ανήκει στην κατηγορία των light σημάτων με πίσσα 7/νικοτίνη 0,5. Το χαρακτηριστικό του τσιγάρου αυτού είναι το φίλτρο του που όμοιό του δεν υπήρχε στην ελληνική αγορά. Πρόκειται για κλασσικό συμβατικό φίλτρο μεγάλου μεγέθους σε άσπρο γκρι χρώμα όπου το χαρτάκι που το τυλίγει προεξέχει μερικά χιλιοστά προς τα έξω. Αποτέλεσμα, τα χείλη να μην ακουμπούν στο φίλτρο, παρά μόνο στο χαρτάκι που εξέχει. Την πατέντα αυτή την χρησιμοποιεί εδώ και χρόνια το Parliament  (δεν κυκλοφορεί Ελλάδα) αλλά και πολλά άλλα σήματα στο εξωτερικό, με την διαφορά πως συνήθως συνδυάζονται με φίλτρο άνθρακα. Εδώ άνθρακας δεν υπάρχει.

Το τσιγάρο δεν είναι κακό, αλλά δεν ενθουσιάζει κιόλας. Είναι αρκετά δυνατό για τις αναγραφόμενες αναλογίες πίσσας - νικοτίνης, δεν είναι δηλαδή αέρας κοπανιστός, έχει απαλή γεύση και γενικά καπνίζεται ευχάριστα χωρίς να ενοχλεί τον λαιμό αλλά και χωρίς να έχει κάτι το ιδιαίτερο επίσης. Τυπικό Marlboro.

Κάτι που μου έκανε εντύπωση. Ανοίγοντας το πακέτο εμφανίζεται μπροστά ένα μπλε χαρτάκι, όπως πάντα άλλωστε σε νέα σήματα. Πάνω - πάνω ήταν γραμμένη μια ατάκα, εντελώς ανάξια σχολιασμού "Not like any other" νομίζω έγραφε, οκ, και πιο κάτω τρεις άλλες. Η πρώτη ήταν για το φίλτρο, που δεν ακουμπά στα χείλη (δεν ξέρω τι κερδίζεις με αυτό αλήθεια), η δεύτερη για το γεγονός πως δεν μυρίζεις καπνίλα (εντάξει έχει και άλλα σήματα η εταιρία που κάνουν την ίδια δουλειά) και τέλος η τρίτη όπου έγραφε πως η στάχτη του είναι συμπαγής! Δεν το ξαναπέτυχα σε τσιγάρο, να γίνεται δηλαδή ιδιαίτερη μνεία στην στάχτη του.  Επιπλέον, δεν ξέρω αν αυτό επιτυγχάνεται λόγω του φίλτρου, του χαρτιού ή των καπνών του.

Δεν με απογοήτευσε, μα δεν νομίζω να το αγοράσω ξανά είναι η αλήθεια.Τρέχουσα τιμή 4 ευρώ.