Καπνός ΚΑΡΕΛΙΑ ORIENTAL MIST

Είμαι πολύ χαρούμενος και αισιόδοξος από τις εξελίξεις των τελευταίων μηνών στην αγορά του στριφτού. Ό,τι καινούργιο έχει βγει, εγχώριο (GR, Wolfway) ή εισαγόμενο (Pueblo), ανεβάζει τον μέσο όρο, επιπλέον δε παρατηρώ και μια στροφή προς τον ανατολίτικο καπνό που αρκετοί την είχαμε ευχηθεί.

Ο νέος καπνός του Καρέλια, Oriental Mist (=ανατολίτικη ομίχλη), είναι αποτέλεσμα μίας καλά κρυμμένης συνταγής χαρμανιού, φτιαγμένης με oriental και άλλα εξαιρετικής ποιότητας καπνά, χωρίς πρόσθετα αρώματα, τα οποία επαναφέρουν στη μνήμη μας γεύσεις που όλοι νοσταλγούμε (κατευθείαν από την ιστοσελίδα της εταιρείας).

Η διατύπωση είναι πολύ τίμια και δεν πρέπει να μας παραπλανήσει, γιατί δεν το επιδιώκει:

α) Δεν είναι χαρμάνι από ανατολίτικα, αλλά από ανατολίτικα και άλλα.

β) Δεν είναι χωρίς πρόσθετα, αλλά χωρίς πρόσθετα αρώματα.

Η εμφάνιση του καπνού θυμίζει τα άλλα χαρμάνια του Καρέλια: ψιλοκομμένος (οι καπνοί Καρέλια έχουν ένα χαρακτηριστικό δικό τους κόψιμο), με μπόλικη υγρασία. Καθόλου σκουπίδια, λίγα κοτσανάκια -που φαίνεται ότι στα ανατολίτικα καπνά πρέπει να υπάρχουν- ψιλοκομμένα κι αυτά. Άρωμα καθαρού σκέτου καπνού.

Ο καπνός είναι αρκετά ελαφρύς. Η γεύση και το άρωμα που κυριαρχεί δεν είναι τόσο των ανατολίτικων καπνών όσο του εξαιρετικά πετυχημένου, κατά τη γνώμη μου, συνδυασμού των ανατολίτικων με τα «άλλα». Τα «άλλα» υποθέτω ότι θα είναι Βιρτζίνια, αφού η εταιρεία τα αγαπάει πολύ, αλλά το χαρμάνι είναι τόσο ισορροπημένο ώστε δεν «ακούγονται» τα συστατικά του ένα-ένα αλλά μόνο το σύνολο. Ήπια, πλούσια, κρεμώδης γεύση, ελαφρά πικάντικη, άρωμα ευγενικό και λεπταίσθητο, πάρα πολύ χαρακτηριστικό.

Υπάρχει κάπου κρυμμένη μια οξύτητα που δε μ' άρεσε - θυμίζει άγουρα καπνά. Πιθανόν να ήταν κάτι συμπτωματικό του συγκεκριμένου πακέτου. Δεν ανατρέπει τη συνολική γευστική εικόνα, απλώς χαλάει την τελειότητα. Υποθέτω ότι θα στρώσει στην πορεία. Αν εξαιρέσουμε αυτή τη λεπτομέρεια, θεωρώ ότι ο καπνός, πέρα από τα καλής ποιότητας καπνά, είναι και αριστοτεχνικά χαρμανιασμένος.

Η συσκευασία, μαζί με τον τίτλο και διάφορα σλόγκαν γραμμένα στο πακέτο, προβάλλει την ιδέα της νοσταλγίας, της παλιάς και αγαπημένης αλλά κάπως ονειρώδους ανάμνησης, και της Ανατολής. Η ζωγραφιά της κοπέλας που καπνίζει θυμίζει την αισθητική πολύ παλιών πακέτων όπως λ.χ. το Ego. Τώρα, το γιατί έβαλαν μια κοπέλα δεν το ξέρω, πάντως σε καμία περίπτωση δε θα έλεγα ότι ο καπνός δεν είναι κατάλληλος για άντρες.

Θα ήθελα να σχολιάσω ότι η απουσία οποιασδήποτε λέξης γραμμένης στα ελληνικά, σ' ένα προϊόν ελληνικής εταιρείας για την ελληνική αγορά και μάλιστα με εξόχως ελληνικά χαρακτηριστικά, είναι τουλάχιστον κακόγουστη.

Το δοκίμασα με πολύ λεπτά χαρτάκια Rizla Micron και ο συνδυασμός ήταν πολύ κακός, μάλλον λόγω της ψηλής υγρασίας. Με μεσαία Rizla γαλάζια (αυτά που καταργήθηκαν αλλά βρίσκονται ακόμη στα περίπτερα) ταιριάζει πολύ καλύτερα. Ίσως μ' ένα καλό χοντρό χαρτάκι ο καπνός να αναδεικνύεται ακόμη περισσότερο. Για φίλτρα δε θα σχολιάσω γιατί δεν πολυκαταλαβαίνω τις διαφορές.

4,50 ευρώ / 20γρ (=2,25 ευρώ/10 γρ).

ΚΑΠΝΟΙ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ WOLFWAY

Χωρίς αναλυτική παρουσίαση, μια τυπική ενημέρωση για το ποια σήματα της εταιρείας κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή.

1. Oriental: Ανατολικό χαρμάνι, 70% Σάμσουν Κατερίνης, 30% Μπασμάς Ξάνθης.

Body: 1/5, Room note: 3/5

2. Wild Guns: «Παλαιό Αμερικάνικο» χαρμάνι από Isleta Pueblo του Νέου Μεξικού (ΗΠΑ) και Burley του Τενεσί. Έχει γίνει σχετική ανάρτηση εδώ.

Body: 3,5/5, Room note: 2,5/5

3. Black Sea: Ημιανατολικό (ή παραλλαγή Αμερικάνικου) χαρμάνι με Gold Virginia από την Βιρτζίνια, Burley Hampton από το Κεντάκι, Connecticut από το Κονέτικατ,  Σάμσουν Κατερίνης, Μπασμά Ξάνθης και Λατάκια από τη Λατάκεια της Συρίας. Έχει γίνει σχετική ανάρτηση εδώ.

Body: 3/5, Room note: 2,5/5

4. Lizard Tail μαύρο: Αμερικάνικο χαρμάνι με σκούρα Virginia από την Βιρτζίνια, Burley Hampton από το Κεντάκι και Μπασμά Ξάνθης. 

 Body: 2/5, Room note: 2/5

5. Lizard Tail κόκκινο: Αμερικάνικο χαρμάνι με τις ίδιες ποικιλίες όπως το μαύρο, + μέλι ελάτου (ίσως και άλλα συστατικά).

Body: 4,5/5, Room note: 2/5

6. Μύρο:  Χαρμάνι «μόνο για γυναίκες» (sic), με Gold Virginia από την Βιρτζίνια και Isleta Pueblo του Νέου Μεξικού, ζυμωμένο με λικέρ και σιρόπι καραμέλας και ψημένο με απόσταγμα πραγματικής καραμέλας.

Body: 1,5/5, Room note: 3/5

7. Wolfway: Ανατολικό χαρμάνι με Ιζμίρ από τη Σμύρνη και Μπασμά Ξάνθης.

Body: 3,5/5, Room note: 4/5

Όλοι οι καπνοί κυκλοφορούν σε συσκευασίες 100 γρ. = 24 ευρώ (2,4 ευρώ τα 10 γραμμάρια). Τουλάχιστον το Black Sea, το Lizard μαύρο και το Wild Guns κυκλοφορούν επίσης σε συσκευασίες 15 γρ. = 3.80 ευρώ (=περ. 2.54 ευρώ τα 10 γραμμάρια).

Από τα 7 χαρμάνια τα έχω δοκιμάσει όλα εκτός από το Μύρο. Lizard κόκκινο έκανα ένα τσιγάρο δειγματοληπτικά, τα άλλα 5 τα έχω καπνίσει σε ποσότητα.

Καπνός PUEBLO - τώρα και στην Ελλάδα

Αυτή είναι η πρώτη ανάρτηση που κάνω μόνος μου στο μπλογκ του Πέτρου και ελπίζω να αντιμετωπιστεί με επιείκεια: Δεν είμαι καπνογνώστης, είμαι απλώς ένας που του αρέσει να καπνίζει και να γράφει!

Στις 15 Απριλίου 2015 μάθαμε, από σχόλιο εδώ,  ότι ο θρυλικός καπνός Πουέμπλο κυκλοφόρησε και στην Ελλάδα. Είναι χαρμάνι Βιρτζίνια, καθαρό από κάθε είδους πρόσθετο εκτός από το νερό, παράγεται από τη γερμανική Poschl Tabak, και κυκλοφορεί σε δύο εκδοχές, την φουλ-φλέιβορ κίτρινη και τη λάιτ γαλάζια.

Ο κίτρινος πρέπει να είναι ο ίδιος που κυκλοφορεί και στην Ισπανία, επομένως δεν υπάρχει τίποτε να προσθέσουμε στην παλιά ανάρτηση που είχε κάνει ο Πέτρος. Προτείνω ωστόσο η συζήτηση να μεταφερθεί εδώ, γιατί εκεί έχουν μαζευτεί τόσο πολλά σχόλια που η σελίδα αργεί να φορτώσει.

Θα αναφερθώ περισσότερο στον γαλάζιο. Τον δοκίμασα μετά από 3-4 πακέτα κίτρινου. Είναι η μοναδική φορά εδώ και πολλά χρόνια που αποφασίζω να επιλέξω λάιτ. Μου άρεσε περισσότερο από τον κίτρινο και προς το παρόν τον έχω καθιερώσει.

Νομίζω ότι ο γαλάζιος είναι μια ιδέα πιο υγρός, παρόλο που και οι δύο έχουν χαμηλή υγρασία (για προφανείς λόγους συντήρησης αφού δεν έχουν πρόσθετα). Αυτό τον κάνει πιο ευκολοκάπνιστο, και του αφαιρεί μια αίσθηση ξηρότητας στον ουρανίσκο που μου άφηνε ο κίτρινος.

Το βάρος είναι αρκετά ικανοποιητικό - μην ξεχνάμε ότι η κλίμακα βαριού-ελαφριού είναι διαφορετική στα στριφτά απ' ό,τι στα έτοιμα, αφού τα στριφτά δεν έχουν ανώτατο όριο. Έτσι ένα λάιτ στριφτό, ή τουλάχιστον το συγκεκριμένο, πρέπει να αντιστοιχεί περίπου σ' ένα φουλ-φλέιβορ έτοιμο τσιγάρο, ή σ' ένα μίντιουμ της παλιάς εποχής: ούτε βαρύ αλλά ούτε και ελαφρύ, μεσαίο.

Έχει όμως πιο έντονη γεύση από το κίτρινο, που πετυχαίνει τον περίεργο συνδυασμό σχετικά βαριού καπνίσματος με εξαιρετικά ελαφριά και διακριτική γεύση. Ο γαλάζιος είναι πιο ισορροπημένος κατά τούτο. Και πάλι διακριτική είναι η γεύση, πιο αισθητή όμως. Δε θα την παρομοιάσω με κάτι, πάντως πολύ ευχάριστη για τα γούστα μου.

Συμπέρασμα: και οι δύο καπνοί έχουν πολύ σημαντικά πλεονεκτήματα (εξαιρετική ποιότητα καπνού και κατεργασίας + καθαρότητα), αλλά ο γαλάζιος είναι πιο πετυχημένος για μένα.

Και οι δύο έχουν το μειονέκτημα ότι τρίβονται πολύ και το πακέτο έχει αρκετή φύρα στο τέλος. Αυτό δεν αλλάζει ούτε προσθέτοντας υγραντηράκι. Ωστόσο στον γαλάζιο δε νιώθω καν την ανάγκη να βάλω υγραντήρα (είχα βάλει στον κίτρινο, και είδα μια πολύ μικρή αλλαγή στη γεύση και την καύση που δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο).

Πρέπει να πω ότι και τα δύο πακέτα τα βρίσκω πάρα πολύ ωραία, με τον έξοχο συνδυασμό ώχρας και τυρκουάζ, παρόλο που οι αναφορές σε Λατινική Αμερική, για γερμανικό καπνό, είναι λίγο κιτς σαν ιδέα. Και κάτι ακόμη πιο υποκειμενικό: συγκινήθηκα που ξαναβρήκα αυτό τον τύπο συσκευασίας (πακέτο από χαρτί σε ζελατίνα), που είχαν τα παλιά Ντραμ, Κούπερ κ.ά. αλλά είχε χαθεί εδώ και αρκετά χρόνια από την ελληνική αγορά.

Και οι δύο καπνοί, αυτή τη στιγμή, έχουν 25 γραμμάρια και κάνουν 6,10 ευρώ = 2,44 ευρώ τα 10 γρ.

_________________

ΠΡΟΣΘΗΚΗ:

Περιεκτικότητες Πουέμπλο κίτρινου:
φίλτρο 5,2 χιλ. - χαρτάκι τύπου Α: πίσσα 8, νικοτίνη 0,6
φίλτρο 5,2 χιλ. - χαρτάκι τύπου Β: πίσσα 10, νικοτίνη 0,8

φίλτρο 7,2 χιλ. - χαρτάκι τύπου Α: πίσσα 15, νικοτίνη1,1

φίλτρο 7,2 χιλ. - χαρτάκι τύπου Β: πίσσα 18, νικοτίνη 1,5

(Σημείωση: με τα δεδομένα της ελληνικής αγοράς αυτές οι περιεκτικότητες είναι πλασματικές, γιατί κανένα φίλτρο δεν έχει αυτά τα πάχη. Τα κανονικά -που συνήθως τα λέμε χοντρά- είναι 8 χιλ., τα μεσαία -σλιμ- 6 ή 6,5 χιλ. και τα λεπτά -ούλτρα σλιμ- γύρω στα 5,5 χιλ.. Χαρτάκια τύπου Α είναι αυτά με τους πολλούς πόρους, από τα οποία σχεδόν μόνο το Ρίζλα άσπρο έχει απομείνει. Ουσιαστικά όλοι με τύπου Β στρίβουν. Το νόημα των περιεκτικοτήτων είναι κυρίως να συγκρίνει κανείς καπνούς μεταξύ τους, και όχι να πληροφορείται απόλυτες τιμές πίσσας-νικοτίνης.)