Το 2012 οι κατασκευαστές αποφασίζουν πως το Mild Seven είναι ικανό να περάσει στην πρώτη θέση παγκοσμίως και να ρίξει απο εκεί το Marlboro.Για να γίνει αυτό θα πρέπει να εισαχθεί και στις αγορές της ΕΕ,του Καναδά κ.λ.π. Ένα πρώτο εμπόδιο είναι η ονομασία του,ο όρος "Mild" που είναι απαγορευμένος σε πολλές χώρες και έτσι εγκρίνεται η μετονομασία του σε Mevius.
Μια και έχω μεγαλώσει στην Θεσσαλονίκη ή οποία μόλις πριν 10-15 χρόνια ήταν γεμάτη με καπνομάγαζα,έχω ακούσει δεκάδες ιστορίες για τους θρυλικούς Ιάπωνες που αγοράζανε χωρίς παζάρια τα καλύτερα καπνά της αγοράς και το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν η υψηλότερη δυνατή ποιότητα.Έτσι στο μυαλό μου είχα τις υψηλότερες προσδοκίες για το προιόν αυτό,το οποίο τελικά ήρθε στα χέρια μου μέσω Ταυλάνδης με κατασκευστή την JTI Μαλαισίας δυστυχώς και όχι τον γνήσιο στο Τόκιο.
Τσιγάρο με άσπρο φίλτρο άνθρακα,ελαφρώς μικρότερου μεγέθους από τα συνηθισμένα.Γεύση δυνατή για τις αναλογίες του,10 και 0.8,αλλά όχι πλούσια,ούτε πολύπλοκη,σχετικά ουδέτερη,με ελάχιστα πρόσθετα.Τα καπνά του δεν με εντυπωσιάσαν,χωρίς να είναι άσχημα.Αν το παρομοίαζα με ένα τσιγάρο της Ελληνικής αγοράς,αυτο θα ήταν το Muratti σε μια κάπως δυνατότερη,αλλά όχι και τόσο πετυχημένη εκδοχή του.Δεν τρελάθηκα με το Mild Seven,απλά τελειωσα το πακετο χώρις να βρω κάτι ιδιαιτερα αρνητικό,ξέροντας πως μπορώ άνετα να ζήσω χώρις να τα ξανακαπνίσω.Κρατάω μια πισινή βέβαια,για τα made in Japan,μια και πέτυχα καμιά δεκαριά σχόλια στο ιντερνετ που τονίζουν πως δεν εχουν καμιά σχέση τα γνήσια Ιαπωνικά με αυτά που είναι φτιαγμένα στην ανατολική Ευρώπη ή άλλες ασιατικές χώρες.
Βαθμολογία 6 στα `10
